Krekels
3 soorten
Krekels (Gryllidae) zijn een familie van insecten die behoren tot de orde rechtvleugeligen (Orthoptera). Krekels behoren tot de subgroep langsprietigen (Ensifera).
Krekels komen wereldwijd voor. Vooral in de tropen is er een grote diversiteit. Belangrijke habitats voor krekels zijn onder meer graslanden, struiken en bossen, moerassen, stranden en grotten. Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken. De zingende soorten hebben een goed gehoor: net onder het middelste gewricht van hun voorpoten bevinden zich tympanische organen, waarmee zij geluiden kunnen waarnemen.
De meeste krekels hebben een cilindrisch lichaam, een ronde kop en lange antennen. Achter het hoofd bevindt zich een glad, robuust halsschild. De buik eindigt in een paar lange cerci; vrouwtjes hebben daartussen een lange legboor. Krekels onderscheiden zich van andere rechtvleugeligen door hun poten waarvan de tarsus uit drie segmenten bestaat. De achterpoten hebben een vergrote femur waardoor ze goed kunnen springen. De voorvleugels zijn gemodificeerd tot taaie, leerachtige dekschilden. Sommige krekels tjirpen door delen ervan tegen elkaar te wrijven. Veel soorten krekels vliegen slechts zelden.
Er zijn ongeveer 900 soorten die vooral in warmere landen voorkomen. Soorten die in België en Nederland leven zijn de boskrekel (Nemobius sylvestris) en de veldkrekel (Gryllus campestris). Eerstgenoemde soort komt voor op de grond onder bomen of struiken, met name op plaatsen waar een dikke strooisellaag ligt. De veldkrekel is veel moeilijker te vinden in holletjes in grasland. In Nederland en België zijn de krekels sterk in aantal achteruitgegaan; ze staan daarom ook als bedreigd op de rode lijst van sprinkhanen en krekels. Boskrekels komen plaatselijk in bossen in het oosten van Nederland en in sommige delen van België echter nog veelvuldig voor.
Door de klimaatverandering is er echter in 2004 in Nederland ook een soort bij gekomen: de boomkrekel (Oecanthus pellucens). Deze soort verbreidt zich in het Rijndal, en is bij Lobith Nederland binnengekomen. In augustus 2010 is er weer een nieuwe soort voor Nederland ontdekt: Eumodicogryllus bordigalensis.
Krekels (Gryllidae) zijn een familie van insecten die behoren tot de orde rechtvleugeligen (Orthoptera). Krekels behoren tot de subgroep langsprietigen (Ensifera).
Krekels komen wereldwijd voor. Vooral in de tropen is er een grote diversiteit. Belangrijke habitats voor krekels zijn onder meer graslanden, struiken en bossen, moerassen, stranden en grotten. Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken. De zingende soorten hebben een goed gehoor: net onder het middelste gewricht van hun voorpoten bevinden zich tympanische organen, waarmee zij geluiden kunnen waarnemen.
De meeste krekels hebben een cilindrisch lichaam, een ronde kop en lange antennen. Achter het hoofd bevindt zich een glad, robuust halsschild. De buik eindigt in een paar lange cerci; vrouwtjes hebben daartussen een lange legboor. Krekels onderscheiden zich van andere rechtvleugeligen door hun poten waarvan de tarsus uit drie segmenten bestaat. De achterpoten hebben een vergrote femur waardoor ze goed kunnen springen. De voorvleugels zijn gemodificeerd tot taaie, leerachtige dekschilden. Sommige krekels tjirpen door delen ervan tegen elkaar te wrijven. Veel soorten krekels vliegen slechts zelden.
Er zijn ongeveer 900 soorten die vooral in warmere landen voorkomen. Soorten die in België en Nederland leven zijn de boskrekel (Nemobius sylvestris) en de veldkrekel (Gryllus campestris). Eerstgenoemde soort komt voor op de grond onder bomen of struiken, met name op plaatsen waar een dikke strooisellaag ligt. De veldkrekel is veel moeilijker te vinden in holletjes in grasland. In Nederland en België zijn de krekels sterk in aantal achteruitgegaan; ze staan daarom ook als bedreigd op de rode lijst van sprinkhanen en krekels. Boskrekels komen plaatselijk in bossen in het oosten van Nederland en in sommige delen van België echter nog veelvuldig voor.
Door de klimaatverandering is er echter in 2004 in Nederland ook een soort bij gekomen: de boomkrekel (Oecanthus pellucens). Deze soort verbreidt zich in het Rijndal, en is bij Lobith Nederland binnengekomen. In augustus 2010 is er weer een nieuwe soort voor Nederland ontdekt: Eumodicogryllus bordigalensis.
