Bronslibel
1 soorten
De bronslibel (Oxygastra curtisii) is een echte libel (Anisoptera) uit de familie van de zuidelijke glanslibellen (Synthemistidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1834 als Cordulia curtisii gepubliceerd door James Charles Dale. Traditioneel werd de soort in de familie van de glanslibellen (Corduliidae) geplaatst, maar genetisch onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat de soort niet in die familie hoort. Het is een zeer zeldzame, slanke, glanslibel van stromend water.
De habitat in Europa bestaat uit traagstromende, niet te diepe beken en riviertjes met weinig of geen waterplanten. De oevers zijn deels beschaduwd door bomen of struiken, maar veel schaduw kan de biotoop ongeschikt maken. De plaatsen waar hij in Nederland is waargenomen voldoen goed aan deze beschrijving. In Midden-Europa is hij ook waargenomen bij snelstromende bergbeken en stilstaande wateren, zoals meren of kanalen. In de Belgische Ardennen komt hij voor bij een dode rivierarm.
Het verspreidingsgebied beperkt zich vrijwel tot Zuidwest-Europa: Frankrijk, Spanje, Portugal, Zwitserland en Italië. Lokaal komt hij voor in België en op de grens van Luxemburg en Duitsland. Daarnaast lokaal in Marokko en verder nergens ter wereld. De soort is verdwenen uit Nederland, maar doordat hij goed in staat is om te zwerven, kan de soort Nederland weer bereiken vanuit populaties in België, Luxemburg, Duitsland of Frankrijk.
De bronslibel (Oxygastra curtisii) is een echte libel (Anisoptera) uit de familie van de zuidelijke glanslibellen (Synthemistidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1834 als Cordulia curtisii gepubliceerd door James Charles Dale. Traditioneel werd de soort in de familie van de glanslibellen (Corduliidae) geplaatst, maar genetisch onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat de soort niet in die familie hoort. Het is een zeer zeldzame, slanke, glanslibel van stromend water.
De habitat in Europa bestaat uit traagstromende, niet te diepe beken en riviertjes met weinig of geen waterplanten. De oevers zijn deels beschaduwd door bomen of struiken, maar veel schaduw kan de biotoop ongeschikt maken. De plaatsen waar hij in Nederland is waargenomen voldoen goed aan deze beschrijving. In Midden-Europa is hij ook waargenomen bij snelstromende bergbeken en stilstaande wateren, zoals meren of kanalen. In de Belgische Ardennen komt hij voor bij een dode rivierarm.
Het verspreidingsgebied beperkt zich vrijwel tot Zuidwest-Europa: Frankrijk, Spanje, Portugal, Zwitserland en Italië. Lokaal komt hij voor in België en op de grens van Luxemburg en Duitsland. Daarnaast lokaal in Marokko en verder nergens ter wereld. De soort is verdwenen uit Nederland, maar doordat hij goed in staat is om te zwerven, kan de soort Nederland weer bereiken vanuit populaties in België, Luxemburg, Duitsland of Frankrijk.
