Paraíba
10 soorten
Paraíba is een van de 26 deelstaten van Brazilië.
Geografie
Vochtig tropisch aan de kuststrook, met overvloedige regenval. Meer in het binnenland, achter de Serra da Borborema, verandert het klimaat in semi-aride en onderhevig aan hevige droogtes en regenval beneden de 500 mm, de gemiddelde temperaturen stijgen boven de 26° met enkele uitzonderingen op de Planalto da Borborema waar de temperatuur 24 °C is.
Reliëf
Het grootste gedeelte van het Paraibaans territorium bestaat uit resistente rotsen, waaronder redelijk oude, uit het Precambriaans tijdperk met meer dan 2,5 miljard jaar.
Ze vormen een complexe kristallijn met het voorkomen van metaalhoudende mineralen, metalen en edelstenen. De archeologische sites en paleontologie getuigen van de geologische leeftijd van deze terreinen.
- Aan de kuststrook zijn er kustvlaktes die gevormd worden door stranden en zanderige grond.
- De bosrijke gebieden bestaan uit plateaus die worden gevormd door accumulatie van gronden die van hogere plaatsen afkomstig zijn.
- In het wildgebied zijn er enkele formaties die zicht uitstrekken tussen de plateaus en de Planalto da Borborema, met daarin veel heuvels, zoals de Serra de Teixeira.
- Het binnenland bestaat uit een landschap dat zich uitstrekt van de stad Patos tot achter de Serra da Viração.
Het Plateau van Borborema is het meest markante slachtoffer van het belang van de staat. In Paraíba heeft het een belangrijke rol in de samenvoeging van de helling, waternetwerk en klimaat. Het plateau en de bergen bereiken hoogtes die variëren van 300 tot 800 meter.
Het Plateau van Teixeira is een van de bekendste, met een hoogte van gemiddeld 700 meter, waar zich het hoogste punt van Paraíba bevindt, de Pico do Jabre, met een hoogte van 1.197 meter boven de zeespiegel, binnen de stad Maturéia.
Hydrografie
De waterwegen van Paraíba zijn onder te verdelen in twee groepen, de kustrivieren en de woudrivieren.
Kustrivieren zijn rivieren die ontstaan op het Plateau van Borborema en hun weg zoeken naar de Paraibaanse kust, waar ze in de Atlantische Oceaan uitmonden. Een voorbeelden van dit type rivier is de Rio Paraíba, die ontstaat op de helling van de Serra de Jabitacá, in de stad Monteiro. Met een lengte van 360 km is het de langste rivier van de staat. Andere rivieren van dit type zijn de Rio Curimataú en de Rio Mamanguape.
Woudrivieren zijn rivieren die noordwaarts op zoek gaan naar de laagvlakte en uitmonden in de kuststrook van Rio Grande do Norte. De belangrijkste rivier van deze groep is de Rio Piranhas, die ontstaat in de Serra de Bongá, dicht bij de grens met de staat Ceará. Deze rivier is belangrijk voor het Plateau van Paraíba, want langs deze rivier liggen installaties voor de irrigatie van de plateaugronden. Daarbuiten zijn er andere rivieren, zoals Rio do Peixe, Rio Piancó en de Rio Espinhara, allemaal zijrivieren van Rio Piranhas. De rivieren van Paraíba worden gerekend bij het Noordoostelijk Atlantisch Oost-Bekken. Alleen de rivieren die ontstaan in het Plateau van Borborema en de kustvlakten zijn blijvend. De andere rivieren zijn tijdelijk en lopen naar het noorden, uitmondend in de kust van Rio Grande do Norte.
Beschermde milieugebieden
- Beschermd Milieugebied van de Luipaarden
- Beschermd Milieugebied van de Barra do Rio Mamanguape
- Beschermd Milieugebied van Tambaba
- Ecologisch Station van Pau-Brasil
- Natuurlijk Monument van Dinossaurus Vallei
- Park Arruda Câmara(Bica)
- Staatspark do Aratu(Gras van Aratu)
- Marine Staatspark Marinho van Areia Vermelha
- Staatspark Pico do Jabre
- Biologisch Reservaat Guaribas
- Ecologisch Reservaat Gras van Rio Vermelho
- Bewaarde Staatseenheid Mata de Goiamunduba
- Bewaarde Staatseenheid Mata do Xem-xem
- Botanische Tuin Benjamim Maranhão(Grasveld van Buraquinho)
- Staatspark da Pedra da Boca
- Ecologisch Reservaat Mata do Pau-Ferro
Paraíba is een van de 26 deelstaten van Brazilië.
Geografie
Vochtig tropisch aan de kuststrook, met overvloedige regenval. Meer in het binnenland, achter de Serra da Borborema, verandert het klimaat in semi-aride en onderhevig aan hevige droogtes en regenval beneden de 500 mm, de gemiddelde temperaturen stijgen boven de 26° met enkele uitzonderingen op de Planalto da Borborema waar de temperatuur 24 °C is.
Reliëf
Het grootste gedeelte van het Paraibaans territorium bestaat uit resistente rotsen, waaronder redelijk oude, uit het Precambriaans tijdperk met meer dan 2,5 miljard jaar.
Ze vormen een complexe kristallijn met het voorkomen van metaalhoudende mineralen, metalen en edelstenen. De archeologische sites en paleontologie getuigen van de geologische leeftijd van deze terreinen.
- Aan de kuststrook zijn er kustvlaktes die gevormd worden door stranden en zanderige grond.
- De bosrijke gebieden bestaan uit plateaus die worden gevormd door accumulatie van gronden die van hogere plaatsen afkomstig zijn.
- In het wildgebied zijn er enkele formaties die zicht uitstrekken tussen de plateaus en de Planalto da Borborema, met daarin veel heuvels, zoals de Serra de Teixeira.
- Het binnenland bestaat uit een landschap dat zich uitstrekt van de stad Patos tot achter de Serra da Viração.
Het Plateau van Borborema is het meest markante slachtoffer van het belang van de staat. In Paraíba heeft het een belangrijke rol in de samenvoeging van de helling, waternetwerk en klimaat. Het plateau en de bergen bereiken hoogtes die variëren van 300 tot 800 meter.
Het Plateau van Teixeira is een van de bekendste, met een hoogte van gemiddeld 700 meter, waar zich het hoogste punt van Paraíba bevindt, de Pico do Jabre, met een hoogte van 1.197 meter boven de zeespiegel, binnen de stad Maturéia.
Hydrografie
De waterwegen van Paraíba zijn onder te verdelen in twee groepen, de kustrivieren en de woudrivieren.
Kustrivieren zijn rivieren die ontstaan op het Plateau van Borborema en hun weg zoeken naar de Paraibaanse kust, waar ze in de Atlantische Oceaan uitmonden. Een voorbeelden van dit type rivier is de Rio Paraíba, die ontstaat op de helling van de Serra de Jabitacá, in de stad Monteiro. Met een lengte van 360 km is het de langste rivier van de staat. Andere rivieren van dit type zijn de Rio Curimataú en de Rio Mamanguape.
Woudrivieren zijn rivieren die noordwaarts op zoek gaan naar de laagvlakte en uitmonden in de kuststrook van Rio Grande do Norte. De belangrijkste rivier van deze groep is de Rio Piranhas, die ontstaat in de Serra de Bongá, dicht bij de grens met de staat Ceará. Deze rivier is belangrijk voor het Plateau van Paraíba, want langs deze rivier liggen installaties voor de irrigatie van de plateaugronden. Daarbuiten zijn er andere rivieren, zoals Rio do Peixe, Rio Piancó en de Rio Espinhara, allemaal zijrivieren van Rio Piranhas. De rivieren van Paraíba worden gerekend bij het Noordoostelijk Atlantisch Oost-Bekken. Alleen de rivieren die ontstaan in het Plateau van Borborema en de kustvlakten zijn blijvend. De andere rivieren zijn tijdelijk en lopen naar het noorden, uitmondend in de kust van Rio Grande do Norte.
Beschermde milieugebieden
- Beschermd Milieugebied van de Luipaarden
- Beschermd Milieugebied van de Barra do Rio Mamanguape
- Beschermd Milieugebied van Tambaba
- Ecologisch Station van Pau-Brasil
- Natuurlijk Monument van Dinossaurus Vallei
- Park Arruda Câmara(Bica)
- Staatspark do Aratu(Gras van Aratu)
- Marine Staatspark Marinho van Areia Vermelha
- Staatspark Pico do Jabre
- Biologisch Reservaat Guaribas
- Ecologisch Reservaat Gras van Rio Vermelho
- Bewaarde Staatseenheid Mata de Goiamunduba
- Bewaarde Staatseenheid Mata do Xem-xem
- Botanische Tuin Benjamim Maranhão(Grasveld van Buraquinho)
- Staatspark da Pedra da Boca
- Ecologisch Reservaat Mata do Pau-Ferro
