Pyszałek czarnodzioby (Drepanornis albertisi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae). Występuje plamowo w północno-zachodniej i wschodniej części Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała około 35 cm. Upierzenie generalnie brązowe, zlewające się z tłem otoczenia. Długi, wąski i zakrzywiony dziób.
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki D. albertisi, które zamieszkują:
Proponowany podgatunek inversus, opisany z góry Kunupi, został zsynonimizowany z cervinicauda.
Zamieszkuje lasy górskie, gdzie najczęściej przebywa w najwyższych partiach drzew.
Ze względu na utrudnioną obserwację ich siedlisk, stosunkowo niewiele wiadomo o zwyczajach tego gatunku. Samiec potrafi głośno i melodyjnie śpiewać.
Pokarm stanowią owoce i bezkręgowce.
W czasie pokazów godowych, samiec prezentuje napuszone partie ubarwienia na bokach ciała. Samica składa do dużego gniazda w kształcie czarki 1 różowokremowe jajo, z szarymi i czerwonymi plamkami.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pyszałka czarnodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny.
