Wyjec czarny (Alouatta caraya) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny wyjców (Alouattinae) w obrębie rodziny czepiakowatych (Atelidae) występującej w lasach tropikalnych Ameryki Południowej.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Na
NadrzewneZw
Zwierzęta oswojoneTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligynandriaSp
SpołeczneNi
Nie migrująceB
zacznij od...Długość ciała samic około 50 cm, samców 60–65 cm, długość ogona samic 54,5–60 cm, samców 60–65 cm; masa ciała samic 3,6–6,5 kg, samców 5,3–9,6 kg. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce mają czarną sierść i są większe od oliwkowożółtych samic. Futro obu płci jest długie i gęste. Posiadają chwytny ogon, a także worki rezonansowe, pozwalające im wydawać charakterystyczne dla wyjców odgłosy – ryki i wycia.
Wyjec czarny występuje w środkowej Brazylii, północnej Argentynie, wschodnim Paragwaju i wschodniej oraz południowo-wschodniej Boliwii; być może również w północno-zachodnim Urugwaju.
Wyjec czarny prowadzi dzienny tryb życia. Żyje w stadach, składających się z 5–30, zwykle 5–8 osobników. Większość czasu spędza w koronach drzew.
Samica rodzi jedno młode po ciąży trwającej 180-194 dni. Ubarwienie młodego jest podobne do ubarwienia samicy.
