Gephyromantis silvanus – gatunek madagaskarskigo płaza bezogonowego z rodziny mantellowatych.
Gatunek przypomina morfologicznie poznane wcześniej M. klemmeri i M. webbi, najbardziej jednak M. rivicola. Skóra pokrywająca grzbiet zwierzęcia jest ziarnista, barwy oliwkowozielonkawej lub brązowej.
W porównaniu z podobnymi gatunkami płaz jest mniej smukły. Osiąga średnie rozmiary. Samiec mierzy ok. 30,5-3,1 cm. Posiada długi pysk. Jego głowa mierzy 1,05 cm, tympanum − 2,2 mm, średnica oka wynosi zaś 3 mm. Występują gruczoły udowe osiągające 2,2 na 1,5 mm. Staw skokowy górny sięga nozdrza, leżącego 2,9 mm od oka i 2 mm od czubka pyska. Na śródstopiu sterczy od strony wewnętrznej guzek, po którym można rozpoznać gatunek. Ręka mierzy 9,5 mm, natomiast stopa (wraz ze stępem) − 21 mm. Podczas gdy kończyny przednie nie wykształcają błony pławnej w ogóle, na tylnych zachował się jej ślad. Samcom brakuje również nuptial pads (nie wiadomo, jak sytuacja wygląda u samic).
G. silvanus to endemit zamieszkujący północny wschód Madagaskaru w okolicy zatoki Antongila i położoną niedaleko wyspę Nosy Mangabe. Obecność płaza na półwyspie Masoala nie jest pewna.
Zwierzę żyje na wysokości poniżej 400 m n.p.m. Zasiedla ono pierwotne lasy deszczowe. Zamieszkuje okolice strumieni, pomiędzy kamieniami i w jaskiniach. Właśnie w kamiennych zagębieniach zaobserwowano nawołujące samce, wydające z siebie terkotliwy głos z regularnymi przerwami. Osobniki spotykano też w nocy na liściach. Bezogonowy nie radzi sobie w środowisku zmodyfikowanym działalnością ludzką.
Liczebność tego rzadkiego płaza maleje.
Wśród czynników wpływających negatywnie na środowisko tego płaza IUCN wymienia:
Spośród obszarów chronionych gatunek zaieszkuje Réserve Spéciale de Nosy Mangabe, a być może także Park Narodowy de Masoala.
