Taraba, taraba wielka (Taraba major) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae). Zasiedla większość krainy neotropikalnej, od południowo-wschodniego Meksyku do północnej Argentyny. Jedyny przedstawiciel rodzaju Taraba. Nie jest zagrożony.
Lą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Terytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Ni
Nie migrująceG
zacznij od...Mierzy 20 cm, osiąga masę ciała 50–70 g. Samiec kontrastowy, ma czerwone oczy, smoliście czarny wierzch ciała i trzy białe pręgi na skrzydle. Spód jego ciała początkowo jest biały, od nóg w tył szary. Samica ma kasztanowaty wierzch ciała i płowy spód.
Wyróżnia się 10 podgatunków Taraba major:
Taraba ma bardzo zróżnicowany pokarm, do jej diety należą m.in. ślimaki, drobne gryzonie i ryby. Środowiskiem tego gatunku ptaka są niższe części zarośli.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje tarabę za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Według szacunków z 2008 roku, całkowita liczebność populacji zawiera się w przedziale 0,5–5,0 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny.
