Langur szary, langur brunejski (Presbytis hosei) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), występujący w Azji.
Długość ciała (bez ogona) 48–56 cm, długość ogona 65–84 cm; masa ciała samic 5,5–6 kg, samców 6–7 kg.
Langur szary występuje endemicznie w północno-zachodnim Borneo, w zachodnim Sabah (wzdłuż zachodniego wybrzeża na północ do góry Kinabalu), północno-zachodnim Brunei i północnym Sarawak (od miejsca typowego w Niah i dolnego biegu rzeki Baram, na wschód w głąb lądu do 2°40’N i granicy Borneo Północnym).
Langur szary zamieszkuje zróżnicowane tereny – zarówno niziny na poziomie morza, jak i lasy deszczowe na wysokości 1000 m n.p.m. (Mount Kinabalu). Zoolodzy odnotowali nawet sporadyczne występowanie gatunku na terenach położonych na poziomie ponad 1600 m n.p.m. Presbytis hosei chętnie odwiedzają plantacje, i mimo że są zaliczane do foliofagów to nie gardzą owocami i nasionami. Wyjadają także jaja i pisklęta z napotkanych gniazd.
Południowy zasięg występowania langura szarego nie jest jasno oznaczony. Populacje podgatunków sukcesywnie się zmniejszają. Główną przyczyną tej tendencji są polowania. Na przestrzeni 30 lat liczebność gatunku spadła o 30–50%.
