Huron (jezioro)
2 gatunek
Huron – jezioro słodkowodne, drugie co do wielkości w kompleksie pięciu Wielkich Jezior Ameryki Północnej i czwarte pod względem wielkości na świecie. Składa się z czterech części: jezioro główne, zatoka Saginaw, zatoka Georgian i Kanał Północny. Środkiem jeziora głównego biegnie granica między Kanadą i USA. Jezioro główne od dwóch zatok w części kanadyjskiej oddziela duża wyspa Manitoulin. Brzegi zachodni i południowo-zachodni należą do amerykańskiego stanu Michigan, natomiast pozostałe brzegi należą do kanadyjskiej prowincji Ontario. Jezioro Huron było pierwszym z Wielkich Jezior odkrytym przez Europejczyków (Samuel de Champlain, 1615). Nazwa jeziora została nadana od nazwy plemienia Indian Huronów zamieszkujących okoliczne tereny do XVII wieku.
Geografia
Jezioro Huron ze względu na centralne położenie w basenie Wielkich Jezior jako jedyne łączy się z trzema innymi jeziorami. Na północno-zachodnim krańcu łączy się z jeziorem Michigan, przez cieśninę Mackinac, mającą 8 km szerokości w najwęższym miejscu; hydrologicznie, oba jeziora stanowią jeden zbiornik wodny. Rzeka St. Clair wypływa z jeziora Huron na jego południowym końcu i razem z jeziorem St. Clair i rzeką Detroit łączy je z jeziorem Erie. Na północnym końcu jezioro łączy się z Jeziorem Górnym rzeką St. Marys.
Jezioro leży na tej samej wysokości co jezioro Michigan (176 m n.p.m.) i czasem traktowane jest jako jeden zbiornik nazywany Jezioro Michigan-Huron. Jeziora połączone są poprzez cieśninę Mackinac, która ma długość 64 km i szerokość 8 km w jej najwęższym punkcie. Umowną granicą pomiędzy jeziorami jest miejsce gdzie znajduje się wiszący most Mackinac. Jeśli traktować kompleks jezior jako jedno jezioro to byłoby one zdecydowanie największe na świecie.
Huron – jezioro słodkowodne, drugie co do wielkości w kompleksie pięciu Wielkich Jezior Ameryki Północnej i czwarte pod względem wielkości na świecie. Składa się z czterech części: jezioro główne, zatoka Saginaw, zatoka Georgian i Kanał Północny. Środkiem jeziora głównego biegnie granica między Kanadą i USA. Jezioro główne od dwóch zatok w części kanadyjskiej oddziela duża wyspa Manitoulin. Brzegi zachodni i południowo-zachodni należą do amerykańskiego stanu Michigan, natomiast pozostałe brzegi należą do kanadyjskiej prowincji Ontario. Jezioro Huron było pierwszym z Wielkich Jezior odkrytym przez Europejczyków (Samuel de Champlain, 1615). Nazwa jeziora została nadana od nazwy plemienia Indian Huronów zamieszkujących okoliczne tereny do XVII wieku.
Geografia
Jezioro Huron ze względu na centralne położenie w basenie Wielkich Jezior jako jedyne łączy się z trzema innymi jeziorami. Na północno-zachodnim krańcu łączy się z jeziorem Michigan, przez cieśninę Mackinac, mającą 8 km szerokości w najwęższym miejscu; hydrologicznie, oba jeziora stanowią jeden zbiornik wodny. Rzeka St. Clair wypływa z jeziora Huron na jego południowym końcu i razem z jeziorem St. Clair i rzeką Detroit łączy je z jeziorem Erie. Na północnym końcu jezioro łączy się z Jeziorem Górnym rzeką St. Marys.
Jezioro leży na tej samej wysokości co jezioro Michigan (176 m n.p.m.) i czasem traktowane jest jako jeden zbiornik nazywany Jezioro Michigan-Huron. Jeziora połączone są poprzez cieśninę Mackinac, która ma długość 64 km i szerokość 8 km w jej najwęższym punkcie. Umowną granicą pomiędzy jeziorami jest miejsce gdzie znajduje się wiszący most Mackinac. Jeśli traktować kompleks jezior jako jedno jezioro to byłoby one zdecydowanie największe na świecie.
