Mundżak chiński (Muntiacus reevesi) – gatunek ssaka parzystokopytnego, jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny jeleniowatych. Występuje endemicznie na wyspie Tajwan oraz w Chinach kontynentalnych, na rozległym terenie subtropikalnego regionu zlewni Rzeki Perłowej i Jangcy (od Guangdong i Kuangsi do Gansu i Shaanxi).
Zm
ZmierzchoweWs
WszystkożerneWszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Lą
LądoweKu
KursorycznePr
PrzedspołeczneTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Ży
ŻyworodneŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligamiaGe
Generalnie samotnikiSa
SamotneNi
Nie migrująceR
zacznij od...Tułów mundżaka chińskiego osiąga długość 89–135 cm, przy wysokości 40–65 cm. Na głowie ma krótkie poroże. Sierść wybarwiona jest zwykle na kolor ciemnoszarobrązowy z jaśniejszymi smugami. Nad oczami sierść ma kolor jasny. Górne kły samców są silnie rozwinięte.
Występuje endemicznie na wyspie Tajwan oraz w Chinach kontynentalnych, na rozległym terenie subtropikalnego regionu zlewni Rzeki Perłowej i Jangcy (od Guangdong i Kuangsi do Gansu i Shaanxi).
Gatunek został Introdukowany na terenie Anglii, gdzie istnieje populacja tych zwierząt, oraz na terenie Francji, gdzie wprowadzenie gatunku się nie powiodło.
Zamieszkuje zarośla i lasy. Często spotykany na terenach górskich, na wysokości od 50 do 3500 m n.p.m.
Mundżaki chińskie wiodą samotniczy tryb życia lub żyją w parach. Wykazują aktywność głównie nocą, a też rankiem.
Mundżak chiński jest roślinożercą. Żywi się roślinami zielnymi i liśćmi krzewów.
Okres godowy wypada zazwyczaj w styczniu i lutym. Po ciąży trwającej ok. 180 dni samica rodzi zwykle l młode, o masie ciała ważące nieco ponad 0,5 kg. Mundżaki chińskie zrzucają poroże zazwyczaj w maju. W okresie godowym lub w sytuacji zagrożenia mundżaki wydają charakterystyczne dźwięki podobne do szczekania psa.