Tor himalajski (Tor putitora) – zagrożony wyginięciem azjatycki gatunek dużej słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). W Himalajach jest najpospolitszym przedstawicielem rodzaju Tor. Lokalnie ma istotne znaczenie gospodarcze. Jest zagrożony wyginięciem.
Przeciętna długość ciała wynosi 183 cm, a maksymalna 275 cm. Maksymalna odnotowana masa ciała to 55 kg.
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w południowej i południowo-wschodniej Azji, na obszarze Afganistanu, Pakistanu, Indii, Nepalu, Bangladeszu, Bhutanu, Sri Lanki, Mjanmy, zachodniego Iranu po wschodnią Tajlandię. Zasiedla górskie i podgórskie strumienie i rzeki, rozlewiska rzeczne i jeziora.
Gatunek migrujący. Żeruje w rozlewiskach i jeziorach. Na okres rozrodu wpływa do strumieni. Ikrę składa na żwirowatym lub kamienistym dnie. Po tarle wraca do spokojniejszych wód. Ryba wszystkożerna.
Tor himalajski jest gatunkiem poważnie zagrożonym przez przełowienie, utratę siedlisk, spadek jakości siedlisk, w wyniku utraty terenów rozrodczych, a także z powodu innych czynników antropogenicznych, które bezpośrednio doprowadziły do spadku liczebności populacji w wielu miejscach. Ponadto kilka zapór planowanych do budowy w przyszłości w regionie Himalajów może mieć bardziej drastyczny wpływ na populacje ryb tego gatunku, blokując ich drogi migracji i wpływając na ich rozród. Szacuje się, że w przeszłości nastąpił 50% spadek liczebności i jeśli obecne tendencje się utrzymają i nowe tamy będą budowane, populacja może zmniejszyć się nawet do 80%.
Jest poławiany komercyjnie oraz w wędkarstwie jako ryba konsumpcyjna. Hodowany w akwakulturach. Prezentowany w akwariach publicznych.
