Midden-amerikaanse, Bairds tapir
De Midden-Amerikaanse of Bairds tapir (Tapirus bairdii) is met een gewicht van ca. 300 kilogram de grootste Amerikaanse vertegenwoordiger van de familie Tapiridae. Aangezien de verwantschap tussen de hedendaagse tapirs niet geheel duidelijk is, wordt de Midden-Amerikaanse tapir tot een eigen geslacht (Tapirella) gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Theodore Nicholas Gill in 1865.
Na
NachtelijkPl
Plantenetende dierenEen herbivoor, fytofaag of planteneter is een organisme dat zich uitsluitend met plantaardig voedsel voedt. Dit in tegenstelling tot carnivoren, di...
Fo
FolivoorEen folivoor is een dier dat zich vrijwel uitsluitend met bladeren voedt. Folivoren zijn specialisten binnen de groep herbivoren. Folivore dieren v...
Fr
FrugivoorEen frugivoor of fructivoor is een dier dat voornamelijk vruchten eet. Frugivoren komen veelvuldig voor in gematigde streken, maar aangezien de mee...
Te
TerrestrischeAl
Altrische dierenDi
Dieren met een lange nekMo
Monogame dierenMonogamie is het aangaan van een relatie met één partner.Wanneer iemand meerdere malen achtereenvolgens één partner tegelijkertijd heeft, wordt...
Ov
Over het algemeen solitaire dierenGe
Geen migrantB
begint metDe solitaire Midden-Amerikaanse tapir is ongeveer 2 m lang en 1,2 m hoog met een staart van 7-13 cm en weegt ongeveer 240-400 kg. De Midden-Amerikaanse tapir is stevig gebouwd met korte poten. Aan de voorpoten zitten vier tenen, terwijl aan de achterpoten drie tenen zitten. De snuit en de bovenlip zijn verlengd tot een korte beweeglijke slurf waarmee voedsel in de mond gebracht kan worden. De Midden-Amerikaanse tapir is bruin van kleur met lichte, bijna witte wangen, keel, nek en oorranden. De manen zijn kort.
De Midden-Amerikaanse tapir leeft in de regenwouden en moerasbossen van Midden-Amerika. Het verspreidingsgebied van dit hoefdier loopt van Zuidoost-Mexico en Belize tot Panama.
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit allerlei plantenkost, zoals knoppen, bladen en gevallen vruchten.
Het vrouwtje krijgt na een draagtijd van 390 tot 395 dagen 1 jong, in een uitzonderlijk geval 2, met een gewicht van 5 tot 8 kg. De communicatie met hun jongen geschiedt door middel van schelle fluittonen, maar ook hun volwassen soortgenoten weten dan, dat ze zijn territorium niet moeten betreden.
