De boanomonarch kan een lengte van 16 centimeter bereiken. Zijn kop, rug, bovenkant van de vleugel en het midden van de staartveren zijn zwart. De buitenste staartveren zijn aan de onderkant wit. De kin en de keel zijn zwart en de onderkant van de wangen, de buik en de onderste staartdekveren zijn wit. De iris is donker. De snavel is lichtblauw, de poten zijn lichtgrijs. Het mannetje en het vrouwtje lijken op elkaar.
Bij onvolwassen vogels is de bovenzijde leigrijs. De vleugels zijn bruinachtig grijs en de staart is zwart. De drie buitenste staartveren hebben witte stippels. De onderkant is vuilwit. De borst is soms een beetje zalmroze gekleurd.
De boanomonarch komt voor op een eilandje Boano ten noordwesten van Ceram in ravijnen en dalen van de uitlopers van een berggebied op hoogtes tot 150 meter boven de zeespiegel. Deze kloven zijn begroeid met dicht, gedeeltelijk groenblijvend secundair bos.
De maaginhoud van een onderzocht exemplaar bevatte kevers en de larven van kleine ongewervelde dieren. De boanomonarch leeft in paren of in kleine familiegroepen. Soms zijn ze ook te zien in gemengde groepen met andere vogelsoorten.Op zoek naar voedsel beweegt de boanomonarch zich behendig door de dichte, lage ondergroei, of laag in het geboomte of in bamboestruikgewas.
De waarnemingen uit 1994 in een bosgebied van ongeveer vijf hectare, resulteerden in een schatting van 50-100 vogels. Het totale bestand wordt op 100 tot 200 exemplaren geschat. Door voortdurende houtkap is het areaal waarin deze vogel leeft met 85% afgenomen. Daarom staat deze vogel als ernstig bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Van de boanomonarch worden slechts twee exemplaren in museumcollecties bewaard. Het holotype ligt in NCB Naturalis en het exemplaar dat in oktober 1991 werd verzameld (een juveniele vogel) in het Natuurhistorisch Museum Rotterdam.
