Blenniiformes
23 soorten
Blenniiformes (van het Griekse ἡ βλέννα en τό βλέννος, slijm, slijm) is een veel voorkomende naam voor veel soorten straalvinnige beenvissen, waaronder verschillende families van percomorfe mariene, brakke en sommige zoetwatervissen die een vergelijkbare morfologie en hetzelfde gedrag vertonen. Zes families worden beschouwd als 'echte blennies', gegroepeerd onder de orde Blenniiformes; zijn leden worden blenniiformiden genoemd. Ongeveer honderdeenenvijftig geslachten en bijna negenhonderd soorten zijn beschreven binnen de orde. De orde was vroeger geclassificeerd als een onderorde van de Perciformes, maar de 5e editie van Fishes of the World verdeelde de Perciformes in een aantal nieuwe orden en de Blenniiformes werden in de percomorphe clade Ovalentariae geplaatst naast taxa als Cichliformes, Mugiliformes en Gobiesociformes.
Echte blennies zijn wijdverbreid in kustwateren, vaak overvloedig en gemakkelijk te observeren, waardoor ze het onderwerp zijn geworden van vele onderzoeken naar ecologie en gedrag. Twee van de families, de Blenniidae en de Tripterygiidae hebben wereldwijde verspreiding, de Clinidae hebben een overwegend gematigde verspreiding en de overige drie families zijn grotendeels neotropisch. Deze verdeling maakt deze vissen ideale onderwerpen voor studies van biogeografie. Er wordt gedacht dat de splitsing van de Tethysoceaan door de vorming van de landengte van Panama in combinatie met de Plioceen-opwarming van het klimaat belangrijke factoren kunnen zijn geweest die de evolutie en biogeografie van de Blenniiformes hebben beïnvloed.
Blenniiformes (van het Griekse ἡ βλέννα en τό βλέννος, slijm, slijm) is een veel voorkomende naam voor veel soorten straalvinnige beenvissen, waaronder verschillende families van percomorfe mariene, brakke en sommige zoetwatervissen die een vergelijkbare morfologie en hetzelfde gedrag vertonen. Zes families worden beschouwd als 'echte blennies', gegroepeerd onder de orde Blenniiformes; zijn leden worden blenniiformiden genoemd. Ongeveer honderdeenenvijftig geslachten en bijna negenhonderd soorten zijn beschreven binnen de orde. De orde was vroeger geclassificeerd als een onderorde van de Perciformes, maar de 5e editie van Fishes of the World verdeelde de Perciformes in een aantal nieuwe orden en de Blenniiformes werden in de percomorphe clade Ovalentariae geplaatst naast taxa als Cichliformes, Mugiliformes en Gobiesociformes.
Echte blennies zijn wijdverbreid in kustwateren, vaak overvloedig en gemakkelijk te observeren, waardoor ze het onderwerp zijn geworden van vele onderzoeken naar ecologie en gedrag. Twee van de families, de Blenniidae en de Tripterygiidae hebben wereldwijde verspreiding, de Clinidae hebben een overwegend gematigde verspreiding en de overige drie families zijn grotendeels neotropisch. Deze verdeling maakt deze vissen ideale onderwerpen voor studies van biogeografie. Er wordt gedacht dat de splitsing van de Tethysoceaan door de vorming van de landengte van Panama in combinatie met de Plioceen-opwarming van het klimaat belangrijke factoren kunnen zijn geweest die de evolutie en biogeografie van de Blenniiformes hebben beïnvloed.
