De zuidoostelijke koeskoes (Phalanger intercastellanus) is een zoogdier uit de familie van de koeskoezen (Phalangeridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1895.
Een folivoor is een dier dat zich vrijwel uitsluitend met bladeren voedt. Folivoren zijn specialisten binnen de groep herbivoren. Folivore dieren v...
Te
TerrestrischeViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
E
begint metP. intercastellanus is een kleine koeskoes met een variabele vachtkleur. Bij Nieuw-Guinese dieren zijn mannetjes grijsachtig en vrouwtjes roodachtig. Anders dan bij de witte koeskoes hebben vrouwtjes geen witte staartpunt. De kop-romplengte bedraagt 354 tot 440 mm, de staartlengte 277 tot 325 mm, de achtervoetlengte 46,5 tot 55 mm, de oorlengte 19,6 tot 27,3 mm en het gewicht 1400 tot 2000 g.
Deze soort komt voor in het zuidoosten van Papoea-Nieuw-Guinea en op de nabijgelegen eilanden Fergusson, Goodenough, Ito, Kiriwina, Misima, Normanby, Rossel, Sariba, mogelijk Sideia en Sudest. P. mimicus uit zuidwestelijk Nieuw-Guinea en het Kaap York-schiereiland werd tot 2001 ook tot P. intercastellanus gerekend; zelf werd P. intercastellanus ook lange tijd tot de witte koeskoes (P. orientalis) gerekend.