Endemische dieren van Nansei-shoto

De Iriomotekat (Prionailurus bengalensis iriomotensis, Japans: 西表山猫 Iriomote-yamaneko) is zeer zeldzaam en komt alleen voor op de Riukiu-eilanden en het Japanse eiland Iriomote. De Iriomotekat wordt door biologen beschouwd als een "levend fossiel", dit omdat het lichaam van deze kat nauwelijks is geëvolueerd. Met een populatie van onder de 100 is deze kat een van de meest bedreigde katachtigen op de wereld. Minder

De Japanse aardschildpad (Geoemyda japonica) is een schildpad uit de familie Geoemydidae. De soort werd lange tijd als ondersoort van Spenglers aardschildpad (Geoemyda spengleri) beschouwd. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Tsang How Fan in 1931. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Geoemyda spengleri japonica gebruikt. Minder

Minder

Minder

Minder

Minder

Takydromus smaragdinus (Japans: アオカナヘビ, Aokanahebi) is een hagedis uit de familie echte hagedissen (Lacertidae). Minder

Minder

Tokudaia osimensis is een knaagdier uit het geslacht Tokudaia dat voorkomt op het eiland Amami-oshima in de Riukiu-eilanden. Er zijn Laat-Pleistocene fossielen bekend van Okinawa, maar de identificatie daarvan is niet helemaal duidelijk.Hoewel deze soort vaak tot dezelfde soort als zijn nauwe verwant de Ryukyustekelrat (T. muenninki) wordt gerekend, zijn er ook grote verschillen. Zo heeft T. osimensis slechts 25 chromosomen, terwijl T. muenninki ...
er 44 heeft. De twee soorten verschillen ook in bepaalde verhoudingen tussen de grootten van enkele lichaamsdelen.Deze soort heeft een zeer bijzonderkaryotype. Vrouwtjes hebben geen X-chromosoom en mannetjes geen zichtbaar Y-chromosoom, net als de verwante soort Tokudaia tokunoshimensis en de woelmuis Ellobius lutescens. Er is nog niet veel over bekend. Minder

De Ryukyustekelrat (Tokudaia muenninki) is een knaagdier uit het geslacht Tokudaia dat voorkomt op het eiland Okinawa in de Riukiu-eilanden. Er zijn Laat-Pleistocene fossielen bekend van Okinawa en het nabijgelegen eilandje Iejima.Hoewel deze soort vaak tot dezelfde soort als zijn nauwe verwant T. osimensis wordt gerekend, zijn er ook grote verschillen. Zo heeft T. muenninki 44 chromosomen, terwijl T. osimensis er slechts 25 heeft. De twee ...
soorten verschillen ook in bepaalde verhoudingen tussen de grootten van enkele lichaamsdelen. Minder

Diplothrix legata is een knaagdier uit de onderfamilie muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae) dat voorkomt op de Japanse eilanden Amami-Oshima en Tokunoshima in de Amami-eilanden en op het eiland Okinawa. Er zijn kwartaire fossielen bekend van het eiland Miyako (Miyako-eilanden). Het is de enige soort van het geslacht Diplothrix, dat nauw verwant is aan Rattus. D. legatus is nauwer verwant aan twee soorten van dat geslacht, de zwarte rat ...
(R. rattus) en R. argentiventer, dan die aan een derde soort, de bruine rat (R. norvegicus) zijn. Waarschijnlijk bereikte Diplothrix de eilanden in het Plioceen. Het dier is in ieder geval niet nauw verwant aan Tokudaia, het andere endemische knaagdierengeslacht van de Ryukyu-eilanden. De Japanse naam is Kenaga-nezumi (ケナガネズミ).D. legata leeft voornamelijk in bomen. Het dier heeft een lange, behaarde staart en lange voelharen op het lichaam, net als veel andere in bomen levende muizen en ratten. Minder

Tokudaia tokunoshimensis is een knaagdier uit het geslacht Tokudaia dat voorkomt op het eiland Tokunoshima in de Riukiu-eilanden in het zuiden van Japan. Van deze soort zijn drie exemplaren bekend. Net als zijn nauwe verwant T. osimensis en de woelmuis Ellobius lutescens heeft T. tokunoshimensis geen Y-chromosoom. Het is nog niet bekend hoe de verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes genetisch worden bepaald in de Tokudaia-soorten.T. ...
tokunoshimensis is een middelgrote rat. De bovenkant is donkerbruin, de onderkant lichtgrijs of geelbruin. De vrij korte staart is van boven zwart en van onderen wit. Bij de punt is ook de onderkant zwart. De harde, donker gekleurde stekels zijn 15 tot 25 mm lang. De oren zijn groot. De kop-romplengte bedraagt 141 tot 170 mm, de staartlengte 117,5 mm, de achtervoetlengte 37 tot 38 mm en de oorlengte 33 tot 35 mm. Daarmee is T. tokunoshimensis een stuk groter dan de beide andere soorten van het geslacht Tokudaia. Het karyotype bedraagt 2n=45. Minder

Crocidura orii is een zoogdier uit de familie van de spitsmuizen (Soricidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Kuroda in 1924. Minder

Hipposideros turpis is een zoogdier uit de familie van de bladneusvleermuizen van de Oude Wereld (Hipposideridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Bangs in 1901. Minder

Miniopterus fuscus is een zoogdier uit de familie van de gladneuzen (Vespertilionidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Bonhote in 1902. Minder