De bismarckdrongo (Dicrurus megarhynchus) is een soort zangvogel uit de familie van de Drongo's uit het geslacht Dicrurus.
De vogel is 51 tot 56 cm lang, inclusief lange staart 63 cm.Het mannetje is blauwzwart met een staalkleurige glans op de kruin, vleugels en staart. Op de bovenkant van de ondervleugeldekveren zitten witte vlekjes. De buitenste staartpennen zijn sterk verlengd. De staart is gemiddeld 38,4 cm lang en de buitenste pennen zijn 14 tot 17 cm langer dan de rest van de staart en buigen met een sierlijke bocht naar binnen. Het oog is oranjerood, de snavel is vrij groot en stevig, zowel de poten als de snavel zijn zwart. Het vrouwtje is iets kleiner en heeft een kortere staart, maar verschilt verder niet van het mannetje.
De bismarckdrongo komt alleen voor op het eiland Nieuw Ierland van de Bismarck-archipel die behoort tot Papoea-Nieuw-Guinea.
De bismarckdrongo heeft een klein verspreidingsgebied dat ligt in de regen-en en nevelwouden van het eiland tot een hoogte van 1800 m boven de zeespiegel. Dit leefgebied wordt bedreigd door ontbossingen. De grootte van de populatie is niet exact gekwantificeerd, maar wordt geschat op enkele honderden en misschien duizenden. De soort gaat in aantal achteruit. Daarom staat deze gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
