Dikbekzeekoet
De kortbekzeekoet of dikbekzeekoet (Uria lomvia) is een vogel uit de familie van de alken (Alcidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Alca lomvia gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Het broedgebied van de kortbekzeekoet in het Noord-Atlantische deel van z'n verspreidingsgebied omvat Groenland, enkele kolonies in het noordoosten van Canada (e.g. in Newfoundland en Labrador), IJsland, Jan Mayen, Spitsbergen, Nova Zembla, Frans Jozefland en enkele locaties aan de Noorse en Russische noordkust. Broedvogels uit kolonies op Spitsbergen overwinteren vooral in de wateren van Zuidwest-Groenland, Newfoundland en Labrador, terwijl broedvogels uit kolonies op Bereneiland 's winters vooral naar IJslandse wateren trekken. Overwinteraars kunnen zuidelijk gevonden worden tot aan Midden-Noorwegen - soms worden ze als dwaalgast langs Britse en West-Europese kusten gezien. In Nederland zijn van 1900 tot 2000 zeven goed gedocumenteerde waarnemingen gedaan en vier van 2001 tot 2021.
Er worden vier ondersoorten onderscheiden:
Zijn voedsel bestaat uit schaaldieren en vis, zoals Arctische kabeljauw (Boreogadus saida) en lodde (Mallotus villosus), die hij al duikend en zwemmend vangt onder water. De kortbekzeekoet is een arctische soort en broedt het liefst op smalle richels, vaak in gemengde kolonies met bijvoorbeeld drieteenmeeuwen (Rissa tridactyla). Ze arriveren op de broedgebieden in april of mei en verlaten deze weer zodra de jongen uit zijn gevlogen tegen eind juli en begin augustus.
De grootte van de wereldpopulatie werd in 1996 geschat op meer dan 22 miljoen individuen. Men veronderstelt dat de aantallen van de soort toenemen. Om deze redenen staat de kortbekzeekoet als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
