Połoz smugooki

Wąż ten żyje w południowych Chinach, na Tajwanie, w Mjanmie, Laosie, Wietnamie, a także niektórych rejonach Japonii, Tajlandii, Malezji, Indii (zwłaszcza prowincja Asam) i na wyspie Celebes. W naturze jest stosunkowo rzadki, często natomiast jest hodowany z uwagi na piękny deseń, nadający mu elegancki wygląd – stąd angielska nazwa beauty snake („piękny wąż”). Polską nazwę zawdzięcza czarnej smudze „przedłużającej” oko. Grzbiet węża jest jasny (zależnie od podgatunku brązowawy, szarawy lub zielonkawy) pokryty ciemnym deseniem (jego wygląd też zależy od podgatunku).

Wyróżnia się 7 podgatunków tego węża:

• O. t. friesei – zamieszkuje wyspę Tajwan; na grzbiecie ma wyraźne czarne plamy w dwóch rzędach
• O. t. mocquardi – występuje od północnego Wietnamu po południowe prowincje Chin; na grzbiecie ma dwa rzędy wąskich plam, zlewających się czasem w linie
• O. t. teaeniurus – zamieszkuje w zachodnie Chiny; wzór ciemnych plam na grzbiecie przypomina drabinę

Podgatunki z „grupy indomalajskiej” (rzadsze w hodowli) to:

• O. t. grabowskyi – Borneo i Sumatra; brak plamkowania lub pasów, podstawowe ubarwienie jest ciemne
• O. t. yunnanensis – występuje od Mjanmy przez Chiny, północne Indie, Laos, Tajlandię po Wietnam; na grzbiecie ma krzyżujące się plamy przypominające „X”
• O. t. ridley – zamieszkuje Tajlandię, Półwysep Malajski; często przebywa w jaskiniach, posiada niewyraźne pasy wzdłuż ciała, plamkowania nie łączą się z pasami
• O. t schmackeri – japońskie wyspy archipelagu Riukiu; plamy grzbietowe mają zatarte granice, nie posiada charakterystycznej dla innych podgatunków smugi wzdłuż oczu i boków pyska

Wąż jasnogrzbiety jest stosunkowo łatwy w hodowli i ma łagodne usposobienie.

Gatunek ten uchodzi za największego przedstawiciela rodzaju Orthriophis, okazy niektórych podgatunków mogą osiągać nawet 2,5 m. Żyje 10–15 lat.

Wąż ten żywi się małymi ssakami (między innymi nietoperzami) oraz ptakami, które uśmierca dusząc.