Kuropatnik
Kuropatnik, kuropatnik nepalski (Ithaginis cruentus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Ithaginis. Występuje od wschodnich Himalajów po północno-środkowe Chiny. Ze względu na swoją nazwę w innych językach bywa także zwany bażantem krwawym. Ptak ten jest symbolem indyjskiego stanu Sikkim.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Lą
LądoweJa
JajorodneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Pr
PrzedspołeczneZw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
SpołeczneMi
Migrant wysokościoweB
zacznij od...Zarówno wielkością, jak i ubarwieniem bardziej przypomina kuropatwę niż większość bażantów. Wyraźnie widoczny jest dymorfizm płciowy. Samce mają jasne podbrzusze i pierś, która poprzecinana jest czerwonymi piórami, reszta ich ciał jest szara. Poszczególne podgatunki różnią się ilością czerwonych piór na piersi, intensywnością ubarwienia reszty ciała oraz wielkością. Samice są upierzone od rdzawobrązowego po szarobrązowy z wyraźnie jaśniejszą głową. U obu płci na czubku głowy występuje pióropusz. Nogi i pozbawiona piór otoczka oka są czerwone. Nie potrafi dobrze latać, ale jest w stanie szybko biegać.
Są spotykane w Himalajach od Nepalu poprzez Tybet i północną Mjanmę aż po północno-środkowe Chiny. Żyją na wysokościach między około 2100 m n.p.m. (w zimie) a 3000–4500 m n.p.m. (podczas okresu godowego). Różnice te są tak znaczne ze względu na ich przemieszczanie się wraz ze zmieniającą się linią śniegu, w okolicach której przebywają. Preferują lasy iglaste i mieszane.
Żywi się głównie porostami, zjada także mchy, paprocie czy niewielkie gałązki. Rzadko zdarza mu się grzebać pazurami w poszukiwaniu pożywienia, najczęściej podnosi je z ziemi za pomocą dzioba. Żeruje w grupach.
Gatunek raczej monogamiczny, choć u starszych osobników zdarza się, że na jednego samca przypada kilka samic. Dojrzałość płciową osiąga w wieku jednego roku. W maju samica składa od 5–12 jaj do naziemnego, dobrze ukrytego gniazda. Po 27–29 dniach z jaj wykluwają się pisklęta, które po dwóch dniach od wyklucia potrafią podążać za matką w poszukiwaniu pożywienia.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kuropatnika za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji jest spadkowy.
