Czepiga długosterna (Urocolius macrourus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny czepig (Coliidae). Zasiedla Afrykę na południe od Sahary oraz jej wschodnią część. Nie jest zagrożony.
Nazwa rodzajowa Urocolius pochodzi od greckiego słowa oura (ogon) oraz od nazwy rodzaju Colius, co z kolei pochodzi od greckiego słowa kolios, oznaczającego kawkę. Nazwa gatunkowa macrourus oznacza długi ogon.
Wyróżnia się następujące podgatunki:
Świetliste lasy terenów półpustynnych, zarośla kolczastych krzewów, zadrzewienia na sawannie, niekiedy ogrody.
Długość ciała wynosi 33–36 cm, zaś masa ciała 35–60 gramów. Dziób czerwony z czarnym zakończeniem. Między dziobem i okiem oraz dookoła niego naga, czerwona skóra. Upierzenie w większości płowe do szarawego. Na karku pióra niebiesko opalizują; cecha ta nie występuje u osobników młodych. Na głowie ruchomy czub. Skrzydła niezależnie od odcienia ubarwienia ptaka ciemniejsze od ciała, lotki brązowe. Ogon szarobrązowy z niebieskawym połyskiem. Nogi czerwonawe.
Nie ma określonego sezonu lęgowego. Gniazdo umieszczone na drzewie lub krzewie stanowi płytka czarka z gałązek wyściełana trawą. W lęgu 2–3 jaja. Inkubacja trwa 11 dni. W przeciągu dalszych 10 dni pisklęta opuszczają gniazdo, by być karmione poza nim, co jest charakterystyczną cechą czepig.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czepigę długosterną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako szeroko rozpowszechniony i pospolity. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie spadkowy.
