Brodawkonos duży, brodawkonos (Rhinopoma microphyllum) – gatunek ssaka z rodziny brodawkonosowatych (Rhinopomatidae).
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Mi
MigrująceSen zimowy – fizjologiczny stan odrętwienia organizmu objawiający się okresowym spowolnieniem procesów życiowych u niektórych zwierząt stało...
G
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 78–81 mm, długość ogona 48–85 mm, długość ucha 19–22 mm, długość tylnej stopy 13–17 mm, długość przedramienia 57–74 mm; masa ciała 14–40 g.
Brodawkonos duży występuje w północno-zachodniej Afryce, Sahelu i Dolinie Nilu, na wschód przez Bliski Wschód i zachodnią Arabię do północno-zachodnich i środkowych Indii (od wschodu do wschodniego Madhva Pradesh, 80° E); być może zamieszkuje również wschodnie i południowo-wschodnie Indie (na podstawie czterech, głównie historycznych zapisów). Podobno pospolity w Bangladeszu (co zostało jednak obalone przez ostatnie doniesienia) i utrzymany na listach gatunków w Mjanmie, Tajlandii i w Sumatrze, bez poparcia żadnymi najnowszymi danymi.
Wielkie kolonie złożone z tysięcy brodawkonosów dużych śpią w ciągu dnia w ruinach dużych budynków, często w świątyniach lub pałacach. Żywią się tylko owadami. Gdy w zimnej porze roku na ich terenach brakuje pokarmu, to wtedy zapadają w sen zimowy. Przed zapadnięciem w sen gromadzą zapasy tłuszczu, które mogą ważyć tyle ile waży sam osobnik. Dzięki nim zwierzęta te mogą obyć się bez pokarmu, nawet do kilku tygodni. Podczas snu zimowego, zapasy te zostają całkowicie zużyte.
Okres godowy brodawkonosa dużego przypada na początek wiosny. Samica po ciąży trwającej około 4 miesięcy wydaje na świat jedno młode, które przestaje ssać mleko po 8 tygodniach. Dojrzałość płciową osiągają dopiero po ukończeniu 2 roku życia.
