Pustułka skalna (Falco rupicolus) – gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych (Falconidae). Takson o niepewnej pozycji taksonomicznej, czasami traktowany jako podgatunek pustułki zwyczajnej (F. tinnunculus), jednak w większości nowoczesnych ujęć systematycznych traktowany w randze odrębnego gatunku.
Zamieszkuje tropikalną strefę klimatyczną Afryki w takich krajach jak:
Gniazdowanie odbywa się głównie w południowo-zachodniej części areału. Prawdopodobnie gatunek wykazuje ruchy wędrówkowe na północ i północny wschód w okresie pozalęgowym. Możliwe, że ma to związek z sezonowymi opadami deszczu, który sprawiają, że łatwiej jest o zdobycz (van Zyl et al. 1994). Lokalne przemieszczenia mogą wystąpić w Botswanie, choć niektórzy ornitolodzy uznają go tam za ptaka osiadłego (Penry 1994). Migracje zaobserwowano u populacji z Zimbabwe, z ptakami wędrującymi zimą lub po okresie suszy (Irwin 1981).
Zamieszkuje wiele rodzajów biotopów od suchych po wilgotne. Najczęściej zasiedla górzyste, pagórkowate i skaliste obszary (van Zyl 1997, Dowsett et al. 2008), w przeciwieństwie do afrykańskich podgatunków pustułki F. tinnunculus. Na zaludnionych terenach Botswany poluje z zasiadki ze słupów energetycznych i przewodów. Wykorzystuje również wysokie budynki, hałdy pokopalniane (miejsca te wykorzystuje też na gniazdowiska). W locie ślizgowym wykorzystuje wznoszące prądy powietrza (Penry op cit.).
W Botswanie występuje w górzystych i pagórkowatych terenach, gdzie gniazduje na klifach, skalistych zboczach leżących nad otaczającymi obszarami leśnymi i sawanną (Penry 1994). Na południowym zachodzie spotyka się go na suchych półpustyniach i zboczach zachodniego Molopo i nad doliną rzeki Nossob River. Widuje się go na lesistej sawannie.
W Zimbabwe zasiedla otwarte przestrzenie lub lesiste sawanny, ale w trakcie okresu lęgowego jego areał jest w znacznej mierze ograniczony do wzgórz zapewniających odpowiednie skały na założenie gniazda (Irwin 1981). Wydaje się, że jego rozmieszczenie nie zależy od wysokości nad poziomem morza. Gniazduje też na pagórkach zbudowanych z piaskowca na nisko leżących południowo-zachodnich równinach (Irwin op cit.).
Żywi się głównie owadami, ale karmi się również innymi zwierzętami – małymi ptakami, gryzoniami i gadami, w tym wężami. Poluje poprzez zawisanie w powietrzu wypatrywanie zdobyczy lub z zasiadki siedząc na pniaku,słupie telefonicznym lub przewodzie. W trakcie łowów wykonuje lot spadochronowy, a potem nurkowy by schwycić ofiarę z ziemi.
W Zimbabwe żywi się głównie małymi ssakami (Irwin 1981), a w Afryce Południowej David Swanepoel (Brown 2007) zaobserwował schwytanie nietoperza lecącego w stadzie w okolicach Cederberg.
Gniazda są ulokowane w szczelinach klifów skalnych, a rzadziej na budynkach i w opuszczonych kopalniach. Na podstawie obserwacji w Zambii samica składa od sierpnia do października zwykle 3 jaja. Wysiadywanie trwa 30 dni, a okres wychowywania młodych w gnieździe około 34 dni (Tarboton 1990).
Populacja pustułki skalnej znajduje się na stabilnym poziomie.