Weddelka arktyczna, foka Weddella (Leptonychotes weddellii) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny fokowatych (Phocidae). Żyje w morzach Antarktyki i na południowych wyspach subpolarnych. Osobniki migrujące docierają niekiedy do Australię, Nową Zelandię, czy też Amerykę Południową. Spotykana dosyć często, w 1984 roku oszacowano liczebność tego gatunku na 800 tysięcy osobników.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneRy
RybożerneMi
MięczakożercyPó
PółwodnePr
PrzedspołeczneDr
Drapieżniki szczytoweDrapieżnik szczytowy – drapieżnik na szczycie łańcucha pokarmowego, bez naturalnych wrogów, które by na niego polowały. Drapieżniki szczytowe...
Pł
PławnyNo
NomadyczneLą
LądoweSt
StadneŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligamiaGe
Generalnie samotnikiKo
KolonijneKolonia – forma współżycia organizmów, np. kolonia lęgowa lub forma życiowa organizmów (morfologia, fizjologia) polegająca na tworzeniu prze...
Ni
Nie migrująceW
zacznij od...Długość ciała samic 300–330 cm, samców 280–290 cm; masa ciała około 400–600 kg. Noworodki osiągają długość około 120 cm i ciężar około 25–30 kg. Samce mają grubszą szyję oraz szerszą głowę i pysk od samic. Foki Weddella mają czarne barki i głowę, a także ciemnożółty lub brunatny grzbiet. Jego boki są jaśniejsze i pokryte podłużnymi ciemnymi plamami. W ciągu roku ubarwienie futra zmienia się, tuż po linieniu jest najciemniejsze, zaś z biegiem czasu jaśnieje. Młode po urodzeniu są jasnoszare, ale już po 3–4 tygodniach linieją i zmieniają ubarwienie. Wzór zębowy: I C P M = 36.
Weddelka arktyczna występuje w wodach okołobiegunowych na Oceanie Południowym. Czasami odbywają dalekie wędrówki po Australię, Nową Zelandię i Amerykę Południową, jednak nie robią tego regularnie.
Weddelki arktyczne preferują siedliska w strefie szybkiego płynięcia lodu niż na lodzie dryfującym. Takie położenie terytorium pozwala na korzystanie z wodnych dóbr pokarmowych przez cały rok oraz na ochronę młodych przed atakiem ze strony orek i lampartów morskich. Samce bronią swoich terytoriów, zakładanych w pobliżu otworów oddechowych w lodzie.
Gatunek ten odżywia się głównie rybami. W jego diecie znajduje się m.in. ryba Pleurogramma antarcticum. Foki te najczęściej nurkują na głębokość 200–400 m, gdyż na niej głównie występują P. antarcticum. Potrafią spędzić nawet kilkadziesiąt minut na głębokości dochodzącej do 500 m. Drugim ważnym składnikiem ich diety są głowonogi. Aktywne dorosłe osobniki spożywają 50 kg pożywienia dziennie, wypoczywającym wystarcza 10 kg.
Osobniki tego gatunku zwykle żyją pojedynczo, w grupy zbierają się tylko w czasie rozrodu. Samice osiągają dojrzałość płciową po trzecim roku życia, samce zaś między 4 a 6 rokiem. Zapłodnienie odbywa się tuż przed usamodzielnieniem się młodych (przełom listopada i grudnia). Ciąża trwa 9–10 miesięcy. Narodziny przypadają na okres od września do listopada. Poród trwa do kilku minut. Młode foki Weddella zaczynają pływać po około 2 tygodniach. Potrafią wtedy wstrzymać oddech na 5 minut i zanurkować do głębokości nawet 100 m. Samice opiekują się młodymi przez 6–7 tygodni, opuszczają je, gdy są one zdolne do samodzielnego polowania oraz posiadają odpowiednio grubą warstwę izolacyjną, aby przetrwać w niskiej temperaturze.
Średnia długość życia tego gatunku wynosi 17 lat.
