De Arafura-wrattenslang (Acrochordus arafurae) is een aquatische slang uit de familie wrattenslangen (Acrochordidae), die wijdverbreid is in tropisch Australië. Kenmerkend voor de soort is een uitgesproken seksueel dimorfisme en een lage stofwisseling. De soort komt voor in Oost-Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea en Noord-Australië (Queensland en Noordelijk Territorium). Volgens de IUCN is het geclassificeerd als niet bedreigd.
Het zijn grote, zwaargebouwde slangen die een totale lengte kunnen bereiken van ongeveer twee meter. Zoals typisch is voor wrattenslangen, is de huid gerimpeld. Door de kleine, kegelvormige schubben ontstaat een korrelig huidoppervlak. Kenmerkend is het uitgesproken geslachtsdimorfisme: volwassen vrouwtjes vertonen een kopromplengte (van de punt van de snuit tot de cloaca) van gemiddeld 135 centimeter, volwassen mannetjes daarentegen slechts 105 cm. Bovendien vertonen vrouwtjes een aanzienlijk zwaardere lichaamsbouw, kortere staarten en grotere koppen dan mannetjes. De Arafura-wrattenslang heeft een losse huid alsof deze te groot is voor het lichaam, de lichaamskleur is grijs tot bruin met onregelmatige donkere strepen op de flanken.
Deze soort komt voor in delen van zuidelijk Azië in Indonesië en Nieuw-Guinea en in Australië in de deelstaten Noordelijk Territorium en Queensland. De habitat bestaat uit rivieren, meren, moerassen en grote vijvers, maar ook in mangrovebossen aan de zeekust.
De wrattenslang is sterk aan het water geboden en is 's nachts actief, het dier beweegt zich altijd zeer traag. Net als andere wrattenslangen voedt de Arafura-wrattenslang zich uitsluitend met vis piscivoor wordt genoemd. Voedselopname vindt voornamelijk plaats in het regenseizoen vanwege de toegenomen voedselvoorziening. Vissen worden overweldigd door wurging met behulp van de gerimpelde, korrelige huid. Er zijn duidelijke verschillen tussen de seksen. Mannetjes zijn minder selectieve eters dan vrouwtjes, dus maagmonsters tonen typisch de overblijfselen van verschillende kleinere vissen. Maagmonsters van volwassen vrouwtjes tonen echter slechts een enkele, maar grote prooi. Juveniele vrouwtjes vertonen het meer algemene dieet van mannetjes.
Deze slang leeft in zoet water en is daarbuiten vrijwel hulpeloos. Via de huid neemt het dier zuurstof op uit het water. Dankzij de verlengde longen kan de slang vrij lang onder water vertoeven.
Tijdens het droge seizoen verblijven ze in billabongs, tijdens het regenseizoen koloniseren ze de inmiddels overstroomde graslanden. Verschillen tussen de seksen konden worden vastgesteld in de gewenste waterdieptes tijdens het regenseizoen. Vrouwtjes worden voornamelijk gevangen in waterdiepten van meer dan een meter, terwijl mannetjes voornamelijk in ondiep water van minder dan een meter leven. De populatiedichtheid van deze slangen binnen billabongs varieert sterk, maar kan 100 slangen per hectare bereiken als er voldoende voedsel is.
De Arafura-wrattenslang is levendbarend, er worden 17 tot 32 jongen per keer geboren, na een draagtijd van 11 maanden. In vergelijking met andere slangen is de draagtijd ongebruikelijk lang.
