Warcz czarnołapy, warcz (Bdeogale nigripes) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny Herpestinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestinae).
Długość ciała (bez ogona) samic 45–65 cm, samców 46–63 cm, długość ogona samic 29–40 cm, samców 30–38,5 cm, długość ucha samic 3,3–3,7 cm, samców 3–3,9 cm, długość tylnej stopy samic 9,4–11,3 cm, samców 9,4–11,5 cm; masa ciała 2–4,8 kg. Sierść o grubym i długim futrze, zwykle koloru szarego lub brązowego, kończyny zwykle czarne. Ogon na końcu jaśniejszy. Głowa o dużych oczach. Łapy wyposażone w niewysuwane pazury. Wokół odbytu występują gruczoły analne. Uzębienie mniej wyspecjalizowane niż u bardziej mięsożernych mangustowatych.
Warcz czarnołapy występuje w południowo-wschodniej Nigerii, Kamerunie, Republice Środkowoafrykańskiej, Demokratycznej Republice Konga, Gwinei Równikowej, Gabonie i Kongu. Raportowany również z Angoli, ale jest to odrzucane przez niektórych autorów.
Zamieszkuje gęste zarośla w tropikalnych lasach, często widywany w pobliżu rzek.
Warcz prowadzi głównie nocny i naziemny tryb życia. No ogół dorosłe osobniki żyją samotnie, choć widywane są w parach. Pomimo ich samotniczego trybu życia, w niewoli mogą być trzymane w parach gdzie nie przejawiają wobec siebie wrogości.
Niewiele wiadomo o rozrodzie warczów. Sezon rozrodczy trwa od listopada do stycznia. Samica rodzi jedno młode. Nic nie wiadomo na temat wychowania i dojrzałości płciowej młodych warczów. Żyje do 15,8.
Głównym pożywieniem tego ssaka są owady: termity, mrówki i chrząszcze. Pokarm uzupełnia jedząc węże, małe ssaki, płazy i padlinę.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka). Nie ma większych zagrożeń dla populacji tego gatunku.
Niewiele wiadomo na temat drapieżników polujących na warcza. Czasami polują na niego ludzie i najpewniej więksi od niego mięsożercy.
