Ryjonos borneański (Melogale everetti) – gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Słabo poznany gatunek zamieszkujący Borneo, zagrożony wyginięciem.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Ws
WszystkożerneWszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Kr
KretowateEn
Endemity wyspoweLą
LądoweŻy
ŻyworodneŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Ko
KopalneNora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Sa
SamotneNi
Nie migrująceB
zacznij od...Długość ciała 35–40 cm, ogona 16–17 cm; masa ciała 1–2 kg. Ssak drapieżny o małym, smukłym korpusie i długim pysku. Sierść na grzbiecie jest w większości ciemnobrązowa, włącznie z ogonem. Spód ciała jaśniejszy. Głowa jest czarna, z maską na twarzy w białe lub żółte plamy, które są różnej wielkości i kształtu. Pazury na przednich łapach są dobrze rozwinięte i przystosowane do kopania. Czaszka i zęby są małe.
Jedyne potwierdzone zapisy występowania ryjonosa borneańskiego pochodzą z Kinabalu i Crocker Range Park oraz graniczących z nimi regionów Penampang, Tambunan i Tuaran w Sabah w Malezji. Na Sarawak znany tylko z dowodów subfosylnych znalezionych w jaskiniach Niah.
Ryjonos borneański zamieszkuje lasy i łąki na wysokości od 900 do 3000 m n.p.m.. Najprawdopodobniej jest zwierzęciem o nocnym trybie życia; odpoczywa w dziurach lub szczelinach skalnych. Wydaje się prowadzić samotny tryb życia. Głównie naziemny, ale odnotowano również, że wspinał się zwinnie na drzewa.
W skład diety ryjonosa borneańskiego wchodzą najprawdopodobniej m.in. owady i inne bezkręgowce, drobne kręgowce oraz owoce.
Informacje na temat zachowań rozrodczych i rozrodu są skąpe; raportowano o trzech młodych w miocie.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (ang. Endangered – zagrożony wyginięciem). Stan populacji tego ssaka jest nieznany. Wszystkie główne zagrożenia dla Melogale everetti związane są z jego bardzo niewielkim zakresem dystrybucji (prawdopodobnie jest znacznie mniejszy niż 5000 km²) i ograniczeniem jego siedliska do jednego kompleksu leśnego. To sprawia, że gatunek ten jest bardzo podatny na wyginięcie wskutek nieprzewidywalnych zdarzeń, takich jak epidemie lub różnego rodzaju naturalne katastrofy. Zmiana klimatu prawdopodobne też może mieć negatywny wpływ na górskie gatunki ssaków takich jak ryjonos borneański.
