Dróżniczek białobrzuchy (Geositta cunicularia) – gatunek małego ptaka z rodziny liściarków (Scleruridae). Występuje w Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony.
Długość ciała wynosi 14–17 cm, masa ciała 20–35 g. Skrzydło mierzy około 8,9 cm (3,5 cala), ogon ok. 5 cm (2 cale). Upierzenie w większości ziemistobrązowe. Skrzydła jasnocynamonowe, czerwonawe. Sterówki cynamonowoczerwone. Spód ciała jasny, pierś pokryta brązowymi wzorami. Dziób smukły, wygięty, brew biała.
Wyróżnia się następujące podgatunki:
Tereny trawiaste i zarośla, zarówno nizinne, jak i górskie; zazwyczaj o podłożu piaszczystym lub skalistym.
Żywi się nasionami i owadami, które zbiera z ziemi. Odzywa się szybkim trelem. Gniazdo mieści się w norach wygrzebywanych w skarpach. W lęgu 2 lub 3 jaja. Inkubacja trwa około 14 dni, wysiadują oboje rodzice. Pisklęta pozostają w gnieździe 18–20 dni po wykluciu. Wyprowadza do dwóch lęgów w ciągu sezonu.
IUCN uznaje dróżniczka białobrzuchego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk.
