Raja gładka, Płaszczka gładka
Płaszczka naga, raja gładka, płaszczka gładka (Dipturus batis) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny rajowatych (Rajidae).
Osiąga maksymalnie samice do 2,5 m, a samce do 2 m, masa do 150 kg. Ciało spłaszczone grzbietobrzusznie o kształcie szerokiej rombowatej tarczy ze spiczastymi płetwami piersiowymi. Pysk długi, ostrokątny. Strona grzbietowa u samców pokryta kolcami, u samic kolce występują tylko w przedniej części, skóra młodych osobników jest gładka. U dorosłych osobników na trzonie ogonowym po bokach ciągną się szeregi kolców, brak ich na środku. Uzębienie składa się z 40–50 zębów w każdej szczęce, u samców są spiczaste i dłuższe, u samic szersze i tępo zakończone. Dwie małe płetwy grzbietowe, stykające się ze sobą znajdują się na końcu silnego, długiego trzonu ogonowego.
Strona grzbietowa brązowo- lub szarożółta z małymi białymi lub żółtymi punktami. Strona brzuszna w zależności od wieku osobnika biała, jasnoszara lub niebieskawa z czarnymi punktami lub prążkami.
Północny Atlantyk od Islandii i północnej Norwegii do Madery. Występuje również w Morzu Północnym i zachodnim Bałtyku, do polskich wybrzeży nie dociera oraz w zachodniej części Morza Śródziemnego.
Występuje na głębokościach od 100 do 200 m, nad dnem piaszczystym lub mulistym. Młode osobniki na głębokości 18–30 m.
Ryba jajorodna. Samiec osiąga dojrzałość płciową przy długości 1,5 m a samica przy jeszcze większej długości.
Jest największą przedstawicielką rajowatych w północno-zachodnie Europie i ma duże znaczenie w gospodarce rybackiej.
