Ptasznik olbrzymi (Lasiodora parahybana) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Endemiczny dla wschodniej Brazylii. Zasiedla Mata Atlântica oraz obszary lesiste w obrębie caatingi. Osiągając do 10 cm długości ciała i do 30 cm rozpiętości odnóży należy do największych pająków.
Należy do największych pająków; samice osiągają do 10 cm długości ciała, a samce do 30 cm rozpiętości odnóży.
Karapaks jest czarny lub ciemnoszary, z wierzchu, zwłaszcza na krawędziach porośnięty krótkimi, beżowymi, różowobeżowymi lub szarawymi szczecinkami. Oczy pary przednio-środkowej są okrągłe, równe rozmiarami oczom pary przednio-bocznej i położone bardziej z tyłu niż one. Oczy par bocznych mają jednakowe rozmiary i owalny kształt. Małe, owalne oczy pary tylno-środkowej leżą bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Szczękoczułki są czarne z jasnobrązowymi szczecinkami, u samca zaopatrzone w 11, a u samicy w 12 zębów na przedniej krawędzi bruzdy, u obu płci ponadto z drobnymi ząbkami u jej nasady. Szczęki i warga dolna mają rudobrązowe ubarwienie. Rudobrązowe sternum i spody bioder porastają krótkie, jedwabiste, czarniawe szczecinki.
Odnóża są czarne z rzadkimi szczecinkami barwy takiej jak na karapaksie, z jaśniejszymi paskami na udach, rzepkach, goleniach i nadstopiach, a u części populacji także z białawymi obrączkami na szczytach członów. Pierwsza i czwarta para odnóży są najdłuższe, a trzecia najkrótsza. Kolcopodobne szczecinki aparatu strydulacyjnego na tylno-bocznych powierzchniach szczęk ograniczone są do ich rejonów górnych, gdzie przemieszane są z pierzastymi. Biodra pierwszej i drugiej pary mają szpatułkowate szczecinki strydulacyjne na powierzchniach przednio-bocznych, biodra pierwszej i trzeciej pary szczecinki pierzaste i drobne kolcowate na powierzchniach tylno-bocznych, a szczecinki strydulacyjne biodra trzeciej i czwartej pary są bardzo cienkie. Stopy wszystkich par oraz nadstopia pary pierwszej i drugiej mają skopule na całej długości, natomiast nadstopia pary trzeciej mają je na połowie długości, a pary czwartej w odsiebnej ćwiartce u samicy i odsiebnej 1/5 u samca.
Opistosoma (odwłok) jest czarna, obficie porośnięta długimi szczecinkami barwy żółtawej, beżowej, różowobeżowej, rudej lub jaskrawoczerwonej. U obu płci obecne są włoski drażniące typu I i III.
Nogogłaszczki samca mają gruszkowaty bulbus z nieco krótszym od tegulum, w części odsiebnej lekko spłaszczonym bocznie, na krótkim szczycie zgrubiałym embolusem o ząbkowanym i z tyłu podzielonym kilu retrolateralnym. Genitalia samicy zawierają dwie bardzo krótkie, oddzielone silnie zesklerotyzowanym rejonem spermateki o szypułkach węższych niż części nabrzmiałe.
