Upiór górski (Emballonura monticola) – gatunek ssaka z podrodziny upiorów (Emballonurinae) w obrębie rodziny upiorowatych (Emballonuridae).
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneZw
Zwierzęta owadożerneEntomofag, owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomo...
Na
NadrzewneZo
ZoochoriaLą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligamiaZw
Zwierzęta poligamiiPoligamia – małżeństwo z więcej niż jedną osobą, najczęściej jednego mężczyzny z dwiema lub więcej kobietami lub między jedną kobietą...
Ko
KolonijneKolonia – forma współżycia organizmów, np. kolonia lęgowa lub forma życiowa organizmów (morfologia, fizjologia) polegająca na tworzeniu prze...
Sp
SpołeczneL
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 40–47 mm, długość ogona 11–14 mm, długość ucha 12–13 mm, długość przedramienia 38–45 mm; masa ciała 4,5–7 g.
Upiór górski występuje na półwyspie tajsko-malajskim, Sumatrze, Borneo, Jawie, Celebes i kilku wyspach przybrzeżnych (Mergui, Adang, Rawi, Langkawi, Redang, Tioman, Aur i Wyspy Karimata); jego zasięg obejmuje także Simeulue, Babi, Nias, Wyspy Batu (Tanahbala), Wyspy Mentawai (Siberut i Sipora), Enggano, Wyspy Anambas, Wyspy Natuna, Archipelag Riau, Bangka i Belitung; być może wyspa Buton.
Występuje w wilgotnych lasach równikowych. Upiór górski przysypia dzień w dziuplach lub szczelinach skalnych, zwykle w zwartych grupach liczących około 12 osobników. O zmroku wszystkie jednocześnie wyruszają w poszukiwaniu pokarmu, i mniej więcej wraz ze wschodem słońca powracają na ich obyte miejsce. Polują na owady w koronach drzew, a ponadto zjadają również owoce i kwiaty.
O rozrodzie tych zwierząt wiadomo niewiele, ale prawdopodobnie nie mają żadnego stałego okresu godowego. Samica zawsze rodzi 1 młode.