Macrovipera schweizeri – endemiczny gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Występuje jedynie na kilku wyspach archipelagu Cyklad – Milos, Sifnos, Kimolos, Poliegos, na wysokości bezwzględnej od poziomu morza do około 400 m (najwyższe punkty wysp).
IUCN od 2006 uznaje żmiję za gatunek zagrożony wyginięciem (EN), ponieważ zasięg jej występowania jest nie większy od 100 km² i ciągle ulega zmniejszeniu. Trend populacji stosunkowo stabilny, jednak w ostatnim czterdziestoleciu kilkukrotnie wystąpiły nagle spadki liczebności. Szacuje się, że na czterech wyspach żyje około 3000 osobników, z czego około 2500 zamieszkuje zachodnie Milos. W latach 1996–2006 gatunek uważany był za krytycznie zagrożony wyginięciem. Wśród największych zagrożeń dla żmii wymienia się kłusownictwo, celowe uśmiercanie przez miejscową ludność i ruch drogowy. Do innych należą częste pożary i ekspansja turystyki, powodujące utratę siedlisk. Ocenia się, że celowo uśmierconych lub rozjechanych przez samochody osobników jest około 500–600 rocznie.
Bytuje w miejscach suchych, dobrze nasłonecznionych, najczęściej na zboczach skalnych, także na polach uprawnych, terenach gęsto porośniętych roślinnością w pobliżu wód ze skalistymi brzegami. Osiąga przeważnie 65–75 cm długości, rzadko 100 cm i więcej. Ciało koloru szarego, dobrze maskujące węża wśród skał. Zdarzają się osobniki ceglastoczerwone. Na grzbiecie ma płowe lub pomarańczowe pasy.
