Synogarlica rdzawosterna (Nesoenas mayeri) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występuje endemicznie na Mauritiusie oraz położonej u jego wschodnich wybrzeży wysepce Île aux Aigrettes. Był bliski wymarcia około 1980 roku, obecnie ma status gatunku narażonego.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Ow
OwocożerneZi
ZiarnożerneNa
NadrzewneZw
Zwierzęta oswojoneLą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Terytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
SpołeczneNi
Nie migrująceP
zacznij od...Głowa, szyja, wierzch i spód ciała różowawe, bielejące na czole, policzkach i górnej części gardła. Z wierzchu ciała barwa różowa ciemnieje. Górna część grzbietu i skrzydła brązowe, momentami w odcieniu oliwkowym lub rudawym. Niższa część grzbietu i kuper szare, kuper posiada kasztanowy odcień. Pokrywy nadogonowe i sterówki cynamonowe. Zewnętrzna para sterówek na chorągiewkach zewnętrznych płowa. Pokrywy podogonowe różowe. Pokrywy podskrzydłowe szarobrązowe. Tęczówka żółta, dziób żółty, lecz czerwony u nasady. Nogi i stopy czerwone. Niektóre osobniki u nasady dzioba i na brodzie posiadają pojedyncze brązowawe pióra. Wymiary średnie (okazy pochodzące z Muzeum Brytyjskiego): całkowita długość około 39,3 cm, w tym 16,5 cm na ogon i 2,1 cm na dziób. Skrzydło mierzy około 21,6 cm, skok 3,3 cm.
Całkowity zasięg występowania obejmuje około 320 km² w południowo-zachodniej części Mauritiusu oraz na położonej u jego wschodnich wybrzeży wysepce Île aux Aigrettes; w pozostałych rejonach Mauritiusu gatunek wyginął. Środowisko życia stanowią wilgotne górskie lasy, w których występują rośliny z rodzajów Callophyllum i Syzygium oraz Labourdonnaisia glauca i Sideroxylon puberulem.
Występuje zarówno pojedynczo, jak i parami i w małych grupach. W poszukiwaniu pożywienia może przelecieć do 8 km. Żywi się owocami i jagodami, zbieranymi z drzew lub z ziemi; należą do roślin z gatunków np. Nuxia verticilata, Apholia theiformis, Erythrospermum monticolum, Lantana camara, Diospyros tesselaria i Pittosporum senacia, zjada również liście roślin z rodzajów Eugenia i Ligustrum. Zawołanie stanowi głos kuu-ah, kuu-ah, kuu, woo-woo-woo. Odzywa się również ra-ra-rark-rark.
Lęgi rozpoczynają się wczesnym styczniem. Gniazdo, umieszczone na drzewie, stanowi luźna platforma z patyków. W lęgu dwa białe jaja. Inkubacja trwa 13–18 dni. Młode są w pełni opierzone po około 20 dniach od wyklucia.
Gatunek ten w stanie dzikim prawie wymarł, jednak dzięki podjętym działaniom ochronnym i prowadzonemu w niewoli rozrodowi populacja na wolności wzrosła z zaledwie 10 dorosłych osobników w 1980 do 50 w 1993 i 300 w 2000. Obecnie populacja szacowana jest na 250–999 dorosłych osobników. Od 2018 IUCN uznaje synogarlicę rdzawosterną za gatunek narażony (VU, Vulnerable). Poprzednio, od 2000 posiadała status gatunku zagrożonego wyginięciem (EN, Endangered), a jeszcze wcześniej – od 1994 – status gatunku krytycznie zagrożonego (CR, Critically Endangered). Zagrożenie stanowi wycinka lasów oraz drapieżnictwo ze strony introdukowanych gatunków, jak makak krabożerny (Macaca fascicularis) oraz mangusta złocista (Herpestes auropunctatus). Gatunek spotykany na trzech obszarach uznanych za Important Bird Area. W grudniu 2016 rozpoczęto translokację ptaków z niewoli do Vallée de Ferney na wschodzie wyspy. Do czerwca 2017 wypuszczono 30 ptaków.
