Ryjówka szinto (Sorex shinto) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych. Endemit Japonii blisko spokrewniony z ryjówką średnią, za której podgatunek była niegdyś uważana. Tryb życia słabo poznany, prawdopodobnie pokolenie trwa rok, a rozród następuje szybko, po ciąży samica rodzi do sześciu młodych.
Ogólnym wyglądem ryjówka szinto przypomina ryjówkę średnią, do której była uprzednio zaliczana. Nie dorównuje jej jednak rozmiarami. Przerasta natomiast sympatryczną ryjówkę japońską. Wymiary ryjówki szinto są następujące. Długość głowy i tułowia zawiera się między 5,1 a 7,25 cm. Długość ogona wynosi od 4,4 do 5,7 cm, jest krótszy niż u ryjówki japońskiej. Długość głowy od siekacza do kłykcia potyliczego wynosi od 1,65 do 1,81 cm. Rzędy zębów mierzą między 3,9 a 4,4 mm. Tylna stopa mierzy od 1,14 do 1,36 cm. Masa ciała zwierzęcia zawiera się w przedziale od 4,1 do 6,2 g.
Grzbiet ryjówki szinto jest szarobrązowy.
Gatunek przypomina ryjówkę średnią. Cechy ryjówki szinto z Honsiu płynnie przechodziły w cechy ryjówki średniej z Kraju Nadmorskiego i Korei (wielkość głowy) oraz z Sachalinu i Hokkaido (wymiary zewnętrzne). Jednak gatunki te można zróżnicować choćby po powierzchni czwartego górnego przedtrzonowca. Problemy z rozróżnieniem dotyczą tylko podgatunku S. s. sadonis.
Ryjówka szinto jest endemitem Japonii. Zamieszkuje na: Honsiu (półwysep Kii), Sikoku i Sado. Podgatunek nominatywny zamieszkuje północne i środkowe rejony górskie wyspy Honsiu na średnich i dużych wysokościach ponad poziom morza. Z kolei Sorex shinto shikokensis zamieszkuje Sikoku, dokładniej góry Ishizuchi i Tsurugi. Na wyspie Sado żyje Sorex shinto sadonis, spotykany także na zachodnim wybrzeżu Honsiu, nie tylko w górach, ale i na terenach niżej położonych.
Skamieniałości datowane na środkowy plejstocen znaleziono na Honsiu, a późnoplejstoceńskie na Kiusiu. Ryjówka szinto występowała się sympatrycznie z ryjówką średnią.
Siedliskiem ryjówki szinto są lasy, zwłaszcza iglaste, pierwotne i wtórne oraz tereny porośnięte roślinnością krzewiastą. Spotyka się ją na terenach nizinnych, od poziomu morza, ale częściej w górach, do 2900 m. Na poziomie morza spotyka się ją na Honsiu, na tej wyspie osiąga wysokość 1200 m. Z kolei na Sikoku żyje na wysokościach od poziomu morza do 900 m. Na Sado ryjówkę szinto spotkano na wysokości 300 m.
Nie istnieją informacje o diecie ryjówki szinto. Blisko spokrewniona z nią ryjówka średnia spożywa pająki, chrząszcze, stonogi i gąsienice.
Wśród pasożytów wymienia się nicienia Parastrongyloides winchesi oraz Syphacia, prawdopodobnie Syphacia emileromani, aczkolwiek w tym przypadku ryjówki były przypadkowym żywicielem pasożyta myszy po spożyciu jej zwłok.
Trend populacyjny jest stabilny. IUCN nie podaje liczebności populacji. Istnieją miejsca, gdzie gatunek występuje pospolicie. Wymienić można wśród nich północne i środkowe Honsiu, gdzie, jak podkreśla IUCN, nie występuje ryjówka japońska, jak i Sado. Jednak już na Sikoku ryjówka szinto stanowi rzadkość i spotkać ją można wyłącznie na znacznych wysokościach. Na Honsiu współistnieje z ryjówką japońską. Duża część zasięgu występowania ryjówki szinto znajduje się pod ochroną. IUCN nie wymienia żadnych zagrożeń. Zalicza ryjówkę szinto do gatunków najmniejszej troski (LC).
