Uistiti srebrzysta (Mico argentatus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych (Callitrichidae).
Dz
DzienneGu
GumożerneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Na
NadrzewneSk
SkansorialneTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Wi
WielomęstwoSp
SpołeczneZw
Zwierzęta z hierarchią dominacjiHierarchia społeczna, hierarchia dominacyjna – społeczna przewaga pojedynczych osobników nad innymi, oparta na dominacji socjalna struktura grupy ...
Ni
Nie migrująceS
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 20–22 cm, długość ogona 26–33 cm; masa ciała samic średnio 406 g (n = 9), samców średnio 349 g (n = 11). Mała, o jasnym ubarwieniu małpa. Włosy są krótkie. Ubarwienie ciała białe, srebrzyste lub jasnobrązowe. Sierść często ma srebrzysty połysk i staje się ciemniejsza w kierunku nasady ogona. Twarz czerwonawa: biała u jasnych form, brązowa u ciemniejszych. Duże uszy są nieowłosione i wystają z sierści. Spód ciała białawy u form srebrzystych i brązowawy u form ciemniejszych. Ogon długi barwy brązowej lub czarnej. Formy jasne występują w części północnej zasięgu, bliższej Amazonki, w stanie Pará. Formy ciemniejsze dalej w kierunku południowo-zachodnim, w Mato Grosso, Rondonia i wschodniej Boliwii.
Uistiti srebrzysta występuje na obszarach brazylijskiej Amazonii, na południe od Amazonki między dolnymi biegami rzek Tocantins i Tapajós, na południe wzdłuż prawego brzegu Tapejós do rzeki Cupari i lewego brzegu Tocantins do około 4° na południe oraz pomiędzy Xingu i Tocantins; populacje ograniczone przez podgórskie i górskie lasy brazylijskiej tarczy kontynentalnej.
Zamieszkują obrzeża amazońskich lasów deszczowych, z polanami i pasami drzew wzdłuż rzek. Niektóre populacje zamieszkują też gęste lasy deszczowe. Są aktywne w ciągu dnia. Większość życia spędzają na drzewach po których poruszają się zwinnie i szybko. Na drzewa wdrapują się dzięki długim, wygiętym pazurom. Spotyka je się niekiedy na otwartych łąkach na skraju lasu. Grupa składa się z 3 - 8 dorosłych zwierząt i kilku osobników młodocianych. Grupie przewodzi dominująca samica. Obie płcie znakują swoje terytorium i chronią je przed innymi grupami. Marmozety białe śpią przytulone do siebie. Są trudne do odkrycia gdyż często wykorzystują białą korę drzew jako tło maskujące. Na pożywienie tych zwierząt składają się owoce, sok drzew oraz owady.
Ciąża u marmozet białych trwa około 140 - 145 dni. Po tym czasie na świat przychodzą 1 - 2, rzadko 3 młode. Masa urodzeniowa nowo narodzonych małp wynosi około 30 g. Młodymi osobnikami opiekuje się zarówno samica jak i samiec. Po 6 miesiącach młode są już w miarę samodzielne. Dojrzałość płciową osiągają po około 1,5 roku życia.