De atjehbuulbuul (Pycnonotus snouckaerti) is een zangvogel uit de familie van de buulbuuls. De vogel werd in 1928 geldig beschreven door Hendrik Cornelis Siebers, maar werd daarna lang als ondersoort P. bimaculatus snouckaerti van de goudteugelbuulbuul beschouwd. Het is een kwetsbare, endemische vogelsoort in Indonesië.
De vogel verschilt van de goudteugelbuulbuul door meer oranje in de vorm van opstaande sierveertje bij de snavel, rode ogen, grijze kop zonder oranje tint in de oorstreek en doorlopend grijze borst en buik met zwarte streepjes.
De vogel komt voor op in het noorden van de Atjeh op Sumatra (Indonesië). De leefgebieden zijn open plekken met varens en grassoorten in verder bebost gebied op meer dan 1000 m boven zeeniveau.
De atjehbuulbuul heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 2500 tot 10000 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door vooral door het vangen van deze vogels voor de handel. Om deze reden staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.
