De langstaartlooftiran (Phylloscartes ceciliae) is een zangvogel uit de familie tirannen (Tyrannidae).
De vogel bereikt een lengte van 12 centimeter. Het is een kleine vogel met een olijfgroene bovenzijde en een voornamelijke witte onderzijde. De onderzijde van de buik is lichtgeel en de borst is lichtgeel-wit met groene flanken. Verder wordt deze vogel gekenmerkt door een lange staart. De staart is donkerbruin en heeft groene strepen.
Deze vogel is endemisch in Brazilië en komt daar enkel voor in de staten Alagoas en Pernambuco.
De natuurlijke habitats zijn subtropische of tropische vochtige laagland bossen op een hoogte tussen de 400 en 550 m boven zeeniveau. Deze habitats liggen in het bioom Atlantisch Woud.
De langstaartlooftiran voedt zich onder andere met zaden.
De langstaartlooftiran heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 350 tot 1500 individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor beweiding en de teelt van suikerriet. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
