De blauwoorbaardvogel (Psilopogon duvaucelii synoniem: Megalaima australis duvaucelii) is een baardvogel die voorkomt in een groot gebied van het noordoosten van India tot aan het eiland Java.
De blauwoorbaardvogel is 16 cm lang. Hij is -net als de andere Aziatische baardvogels- overwegend groen gekleurd. Hij heeft een forse, donker gekleurde snavel met borstels aan de basis van de snavel. Deze baardvogel kan verward worden met de iets grotere blauwkeelbaardvogel (P. asiaticus) omdat ze allebei een blauwe keel hebben. De blauwoorbaardvogel heeft echter geen rood, maar zwart op de kruin, overgaand in groen. Er is een klein verschil tussen het mannetje en het vrouwtje, het mannetje heeft meer zwart op de kop, vooral rond het oog, het vrouwtje meer rood. De blauwe keel wordt met een zwarte band afgegrensd van de verder groene borst. Bij het mannetje is deze zwarte band breder dan bij het vrouwtje.
De blauwoorbaardvogel komt voor in het noordoosten van India, Nepal, Bhutan, Bangladesh, Myanmar en de rest van het schiereiland Malakka, Sumatra, Borneo en Java. Het is een standvogel van verschillende typen bos en ook agrarisch cultuurlandschap. Op Borneo is het de zustersoort van de zwartkeelbaardvogel die hoger in bergbossen voorkomt. Buiten Borneo kan de blauwoorbaardvogel voorkomen in bergbossen tot op 1500 m boven de zeespiegel.
De soort telt zes ondersoorten:
De blauwoorbaardvogel heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Men veronderstelt dat de soort door ontbossing in aantal achteruit gaat, maar het tempo van achteruitgang is onder de norm voor een verontrustende Rode Lijstvermelding. Om deze redenen staat deze baardvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
