De mamberamolederkop (Philemon brassi) is een endemische zangvogelsoort uit de familie van de honingeters die voorkomt binnen een beperkt gebied op Nieuw-Guinea.
In de zoölogie is een nectarivoor een dier dat zijn energie- en voedingsbehoeften ontleent aan een dieet dat voornamelijk of uitsluitend bestaat u...
Te
TerrestrischeOviparie is het verschijnsel dat dieren zich voortplanten door middel van het leggen van eieren. Anders dan bij vivipare (levendbarende) dieren ont...
Ge
Geen migrantB
begint metDe mamberamolederkop is 22 cm lang. Het is een qua uiterlijk weinig opvallende, kleine lederkop die overwegend grijs en bruin gekleurd is en geen helm heeft. Hij lijkt sterk op de dwerglederkop, maar is wat lichter, vooral op de keel.
Nauw verwant aan deze soort zijn de timorlederkop (P. inornatus), kleine lederkop (P. citreogularis) en kisserlederkop (P. kisserensis) die allemaal ook wel als ondersoort van de kleine lederkop worden beschouwd.
De mamberamolederkop werd in 1939 ontdekt tijdens een door Richard Archbold gefinancierde wetenschappelijke expeditie in het stroomgebied van de Idenburg in de provincie Papoea (Indonesië) en werd beschreven door de Canadese zoöloog (en lid van het expeditieteam) Austin Loomer Rand. Later bleek dat de soort ook stroomafwaarts in dit gebied voorkomt waar meervlakte samen met de Rouffaer-rivier over gaat in de Mamberamo (rivier).
Over dit lastig doordringbare gebied is weinig bekend, mogelijk heeft de vogel een groter verspreidingsgebied, maar dit is nog niet goed onderzocht. Om deze redenen staat deze lederkop als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
