De bruine pelikaan (Pelecanus occidentalis) is een vogel uit de familie Pelecanidae.
Da
DagdierenVl
Vleesetende dierenVi
VisetersAl
Altrische dierenSe
Semiaquatische dierenGl
Glijdende dierenTe
TerritoriaalCo
CongregatoirEi
EierleggendZe
ZeevogelZw
ZweefvogelsSe
Seriële monogamieSa
SamenscholendeKo
KoloniaalZe
Zeer sociaalGe
Gedeeltelijke migrantB
begint metAm
Amerikaanse Staten dierenDeze vogel is overwegend zilvergrijs met bruin, met een witte of wit-met-gele kopkap en een kastanjebruine hals. De groenachtige, kale gelaatshuid en de keelzak worden tijdens het broedseizoen feller van kleur. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk. De lichaamslengte bedraagt 100 tot 150 cm en het gewicht meer dan 3,5 kg.
De bruine pelikaan komt voor aan de kusten van de Noord- en Midden-Amerika, het Caraïbische gebied en het noorden van Zuid-Amerika.
Er worden vijf ondersoorten onderscheiden:
Deze gedeeltelijke trekvogel gebruikt zijn keelzak als visnet. Pelikanen lijken zwaargebouwde vogels maar door hun lichte skelet valt dat eigenlijk erg mee. Waar andere pelikaansoorten hun prooien in groepsverband zwemmend met hun snavel opjagen en vangen, zijn de bruine pelikanen stootduikers. Van meters hoog nemen ze hun prooi in het water waar en duiken naar beneden. De langs de Peruaanse kust levende bruine pelikaan eet vooral sardines, die daar in groten getale voorkomen. Deze pelikaan is de belangrijkste guanoproducent.
Beide ouders broeden om de beurt meerdere uren achter elkaar. Meestal worden 1 of 2, soms 3 jongen grootgebracht. Het voedsel wordt eerst door de ouders opgebraakt, maar na een dag of tien halen de jongen het zelf uit de keelzak van hun ouders. Ze broeden in bomen en struiken in mangrovebossen. Een ondersoort, de Peruaanse pelikaan, broedt op de grond.