De boshond (Speothos venaticus) is een Centraal- en Zuid-Amerikaanse hondachtige. Hun nauwste nog levende verwant is waarschijnlijk de manenwolf.
Da
DagdierenVl
Vleesetende dierenEen carnivoor of vleeseter is in de ecologie een willekeurig organisme dat uitsluitend dierlijk weefsel als voedsel gebruikt. Dit weefsel kan zowel...
Te
TerrestrischeCu
Cursoriale dierenAl
Altrische dierenLe
LevendbarendViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
Ho
Holbewonende dierenEen graafgang is een holte of een tunnel die een dier in de grond heeft gegraven als tijdelijk verblijf, als schuilplaats of als bijproduct van ond...
Gr
Groep jagersHi
Hinderlaag roofdierAc
Achtervolgende roofdierenMo
Monogame dierenMonogamie is het aangaan van een relatie met één partner.Wanneer iemand meerdere malen achtereenvolgens één partner tegelijkertijd heeft, wordt...
So
Sociale dierenDo
Dominantie hiërarchieB
begint metDe boshond heeft een donkerbruine vacht, die langzaam overgaat in de lichter gekleurde kop en nek. De onderzijde is ook donker. Sommige dieren hebben een witte keelvlek. Boshonden hebben een lange romp, een brede kop met een korte snuit en kleine, afgeronde oren. De poten en de staart zijn kort. Ze worden 55 tot 75 centimeter lang en 20 tot 30 centimeter hoog. De staart wordt 11 tot 15 centimeter lang. Boshonden wegen 5 tot 8 kilogram.
Boshonden komen voornamelijk voor in bossen nabij riviertjes en andere wateren. Ook wagen ze zich op grasland, bijvoorbeeld pampa's en cerrado's. De boshond komt tot op 1.900 meter hoogte voor. Het verspreidingsgebied loopt van zuidelijk Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika tot aan het noordoosten van Argentinië. De noordgrens van het verspreidingsgebied is onduidelijk. Met behulp van cameravallen tijdens studies uit 2015 en 2017 is vastgesteld dat de boshond wijdverspreid is in Panama en in ieder geval voorkomt tot in het uiterste zuiden van Costa Rica. Eerder onderzoek had al aangetoond dat de soort in het verleden zeker in Costa Rica leefde, maar recente bevestigde waarnemingen ontbraken.
De boshond is meestal overdag actief en waarschijnlijk de meest sociale hondachtige van Zuid-Amerika, en de meest sociale soort van zijn grootte. Boshonden worden regelmatig waargenomen in groepen van drie tot tien dieren. Het is een stevige hondachtige met korte poten, die in groepen over de bosbodem jaagt. Alhoewel ze een groot verspreidingsgebied hebben, worden ze zelden waargenomen, en over hun gedrag in het wild is weinig bekend.
In deze groepen jagen ze voornamelijk op paca's, maar ook op andere knaagdieren, als agoeti's en ratten, negenbandgordeldier, opossums, Braziliaans konijn, vogels, tejuhagedissen en slangen. Ze kunnen echter ook dieren aan die groter zijn dan zijzelf, waaronder capibara's, nandoes en spiesherten. Ze achtervolgen hun prooi tot in het water en kunnen goed zwemmen.
Boshonden zijn waarschijnlijk monogaam. Mannetjes brengen voedsel naar zogende partners en de welpen. De wijfjes krijgen gemiddeld zo'n 4 jongen per worp (varieert tussen de één en de zes) na een draagtijd van 67 dagen.
