Pakira
De halsbandpekari (Pecari tajacu; Surinaams-Nederlands: pakira) is de kleinste pekarisoort. De wetenschappelijke naam van de soort werd als Sus tajacu in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Da
DagdierenNa
NachtelijkPl
Plantenetende dierenEen herbivoor, fytofaag of planteneter is een organisme dat zich uitsluitend met plantaardig voedsel voedt. Dit in tegenstelling tot carnivoren, di...
Fo
FolivoorEen folivoor is een dier dat zich vrijwel uitsluitend met bladeren voedt. Folivoren zijn specialisten binnen de groep herbivoren. Folivore dieren v...
Gr
GranivoorFr
FrugivoorEen frugivoor of fructivoor is een dier dat voornamelijk vruchten eet. Frugivoren komen veelvuldig voor in gematigde streken, maar aangezien de mee...
Gr
GraminivoorIn de zoölogie is een graminivoor een herbivoor dier dat zich voornamelijk voedt met gras. Het woord is afgeleid van het Latijnse graminis, wat 'g...
Te
TerrestrischePr
Precociale dierenGr
Grazende dierenGrazen is het eten van plantaardig voedsel door dieren. Grazen is een vorm van foerageren.Het bekendste voorbeeld van grazen is dat van zoogdieren ...
Ho
Holbewonende dierenEen graafgang is een holte of een tunnel die een dier in de grond heeft gegraven als tijdelijk verblijf, als schuilplaats of als bijproduct van ond...
No
NomadischLe
LevendbarendViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
Te
TerritoriaalEen territorium of revier is bij dieren een tegen soortgenoten verdedigd leefgebied, hetzij door een individu, hetzij door een sociale groep. Het i...
Po
PolygynieSo
Sociale dierenKu
KuddedierenEen kudde is een groep gemeenschappelijk levende zoogdieren. Een kudde biedt de dieren bescherming. Terwijl een aantal dieren rustig aan het grazen...
Ge
Geen migrantC
begint metDe vacht is donkergrijs met een vage, witachtige halsband. De jongen zijn roodachtig met een smalle, zwarte rugstreep. De lichaamslengte bedraagt 75 tot 100 cm, de staartlengte 1,5 tot 5,5 cm en het gewicht 14 tot 30 kg.
Het verspreidingsgebied is van de zuidgrens van de Verenigde Staten tot Argentinië.
Hun voedsel bestaat vooral uit knollen, vruchten, jonge scheuten en bessen, maar ook insectenlarven, wormen en kleine gewervelden, zoals slangen en hagedissen, staan op hun menu. Ze leven in groepen van ongeveer 15 dieren in uiteenlopende habitats. Vijanden worden gezamenlijk aangevallen. Hun sociale bezigheden bestaan uit het tegen elkaar wrijven van de koppen.In het Pantanal moerasgebied eten de halsbandpekari's onder andere de zaden van de Acuripalm, Attalea phalerata en de coyolpalm.
