Sint-Helenafazantje

Uiterlijk

De totale lengte van kop tot staartpunt van de vogel is 9.5 tot 13 cm; de vogel weegt 6 tot 11 g.Het is een grijsachtige, met heel veel dwarse, donkere golflijntjes getekende vogel. De onderzijde is wat lichter, de borst is ietwat roze, dat onder de buik rood wordt. De snavel en de oogstreep zijn rood en de staart is bruin met zwart.De geslachten zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden, alleen door het baltsen is het mannetje te herkennen.

Verdeling

Geografie

Continenten

Noord-Amerika, Afrika

Geïntroduceerde landen

Martinique

Regio's

Swaziland

Biogeografische gebieden

Australaziatisch gebied, Nearctisch gebied, Neotropisch gebied, Palearctisch gebied, Afrotropisch gebied

De vogel komt voor in een groot deel van Sub-Saharisch Afrika en de omliggende eilanden. Daarnaast komt de vogel voor in de vorm van verwilderde populaties die zijn ontstaan door ontsnapping uit gevangenschap. Zo komt het Sint-Helenafazantje voor op de Bermuda, Brazilië, Kaapverdië, Frans-Polynesië, Hawaï, Martinique, Mauritius, Nieuw-Caledonië, Puerto Rico, Réunion, Sint Helena, Ascension, Tristan da Cunha, Seychellen, Trinidad en Tobago, Uruguay en Vanuatu.

De soort telt 17 ondersoorten:

E. a. kempi: Guinee, Sierra Leone en Liberia.
E. a. occidentalis: van zuidelijk Mali en Ivoorkust tot noordelijk Congo-Kinshasa, Bioko.
E. a. sousae: Sao Tomé.
E. a. peasei: Ethiopië.
E. a. macmillani: Soedan.
E. a. adesma: van oostelijk Congo-Kinshasa, Oeganda, westelijk Kenia tot noordwestelijk Tanzania.
E. a. massaica: van centraal Kenia tot noordelijk Tanzania.
E. a. minor: zuidelijk Somalië, oostelijk Kenia, noordoostelijk Tanzania en Zanzibar.
E. a. cavendishi: van zuidoostelijk Congo-Kinshasa en zuidelijk Tanzania tot Zimbabwe en Mozambique.
E. a. schoutedeni: het zuidelijke deel van Centraal-Congo-Kinshasa.
E. a. niediecki: van centraal Angola tot westelijk Zimbabwe.
E. a. angolensis: inlands westelijk Angola.
E. a. jagoensis: de westkust van Angola.
E. a. rubriventris: van Gabon tot noordwestelijk Angola.
E. a. damarensis: Namibië.
E. a. astrild: zuidelijk Botswana en westelijk en zuidelijk Zuid-Afrika.
E. a. tenebridorsa: noordelijk en oostelijk Zuid-Afrika.

In 1815 werd door de garnizoensoldaten die Napoleon moesten bewaken op het eiland Sint-Helena de vogel daar ingevoerd, waarna het daar een talrijke vogel werd. Hieraan ontleent de vogel zijn Nederlandse naam. De vogel kwam daar dus niet oorspronkelijk voor.

Het leefgebied bestaat uit terreintjes met grote grassoorten (zoals riet, bies en zegge) die voorkomen in moerassen en langs meren en rivieren, in berggebieden, verlaten akkers en weidegronden en ook in stadstuinen.

In Zuid-Spanje en Zuid-Portugal komen ook verwilderde populaties voor die standvogel zijn in gebieden met riet en lisdodden.