Deze soort komt voor van het zuidelijke deel van Centraal-Arizona, naar het zuiden tot Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika tot Bolivia en Argentinië en Trinidad en telt dertien ondersoorten:

G. b. cactorum: van zuidelijk Arizona tot Sonora tot noordelijk Nayarit in Mexico
G. b. intermedium: van zuidelijk Nayarit tot Oaxaca in Mexico.
G. b. ridgwayi: van zuidelijk Texas tot westelijk Panama.
G. b. medianum: noordelijk Colombia.
G. b. margaritae: het eiland Isla Margarita ( Venezuela).
G. b. phaloenoides: Trinidad.
G. b. duidae: Cerro Duida (zuidelijk Venezuela).
G. b. olivaceum: Auyantepuy (zuiden van Venezuela).
G. b. ucayalae: het Amazonebekken.
G. b. brasilianum: van oostelijk Brazilië tot noordelijk Argentinië.
G. b. pallens: oostelijk Bolivia, westelijk Paraguay en noordelijk Argentinië.
G. b. stranecki: van Centraal-Argentinië tot zuidelijk Uruguay.
G. b. tucumanum: westelijk Argentinië.

Bioom

Struweel

Bos (begroeiing)

Regenwoud

Grasland

Antropogeen bioom

Klimaatzones

Tropisch klimaat

Gematigd klimaat

Populatietrend

Afnemend

POPULATIESTATUS

Minst zorgwekkend (LC)

ne dd lc nt vu en cr ew ex

Populatie

Bevolkingsnummer

De grootte van de populatie is in 2020 geschat op 20 miljoen volwassen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.

Braziliaanse dwerguil

Foto's met Braziliaanse dwerguil