Heavisidedolfijn
De Havisidedolfijn (Cephalorhynchus heavisidii) of - verkeerd gespeld - Heavisidedolfijn is een Afrikaanse soort dolfijn uit het geslacht Cephalorhynchus.
Da
DagdierenVl
Vleesetende dierenEen carnivoor of vleeseter is in de ecologie een willekeurig organisme dat uitsluitend dierlijk weefsel als voedsel gebruikt. Dit weefsel kan zowel...
Vi
VisetersPiscivoor betekent visetend, en is een term in de biologie die gebruikt wordt voor carnivore dieren die vrijwel uitsluitend leven van vissen. Het g...
Wa
WaterdierenEen aquatisch dier of waterdier is een in het water levend dier, dus direct afhankelijk van water. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld landdieren...
Ro
RoofdierenPredatie is het vangen, doden en opeten door een organisme, meestal een dier, van een ander dier, het prooidier. Predatoren worden ook natuurlijke ...
Pr
Precociale dierenNa
NatatoriaalViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
So
Sociale dierenGe
Geen migrantH
begint metDe dolfijnensoort wordt tussen 1,2 en 1,75 meter lang en weegt tussen 40 en 75 kilogram. Een kalf wordt geboren met een lengte van 0,8 tot 0,85 meter en weegt 9 à 10 kilogram. Het kalf lijkt op de volwassen exemplaren, maar is slanker, meer effen donker.
De Havisidedolfijn is grijs met een witte buiktekening in de vorm van een drietand. De twee buitenste, vingervormige "tanden" lopen van de buik naar de flanken; bij vrouwtjes is die soms wat groter dan bij mannetjes. De buikvlek is rond de anus verschillend tussen de seksen. Van de keel tot de borstvinnen heeft de dolfijn een witte oksel. Vanaf het blaasgat loopt er een zwartblauwe lijn die breder wordt iets voor de rugvin en zo afloopt via de achterflanken tot de staart. Op de bovenkant van de staartaanzet zit een variabele, lichte streep. De kop is kegelvormig en heeft geen opvallende snuit. Rond het oog en op de snuit bevindt zich een donkere ovale vlek die overgaat in de lichtere kleur van de rest van het voorlijf. De nek heeft een bruingrijze tot paarsgrijze tint. Er zijn Havisidedolfijnen waargenomen die nagenoeg wit zijn.
De staart heeft een inkeping in het midden en loopt uit in twee gebogen, ronde punten. De flippers zijn relatief kort en hebben een stompe punt. De rugvin is zwart, driehoekig en puntig; dit in tegenstelling tot de andere soorten van het geslacht, die een rondere rugvin hebben. De rugvin is licht variabel. De staartaanzet is bij vrouwtjes soms wat groter dan bij mannetjes.
Elke tandenrij van een exemplaar telt zo'n 22 à 28 kleine, scherpe tanden.
De Havisidedolfijn komt voor in het zuidwesten van Afrika, van Kaap de Goede Hoop (Zuid-Afrika) tot Kaap Kruis (Noordwest-Namibië) en Zuid-Angola. Hij leeft vooral in kustgebieden met water dat hoogstens 100 meter diep is, maar is ook op ruim 70 kilometer van de kust waargenomen. Ze komen meestal voor in groepjes van hooguit 10 exemplaren, maar dat kan oplopen tot 20 tot 30 exemplaren. Het vaakst komen ze voor in paren en trio's. Vermoedelijk wisselt de samenstelling van de groepjes. Het is een eerder schuwe en weinig actieve soort die zich soms toch voor langere tijd bij kleine schepen waagt. Hij maakt soms snelle voorwaartse salto's tot twee meter hoog die eindigen met een slag van de staart op het water.
Het is onbekend hoe groot de populatie is. Ze lijken nergens in hun leefgebied erg algemeen voorkomend te zijn.
Op het menu van de Havisidedolfijn staat vooral bodemvis, zoals jonge heek. Daarnaast eten ze ook andere vissen, koppotigen en schaaldieren.
Er is weinig bekend over de voortplanting van deze soort, maar kalfjes worden waargenomen van oktober tot en met januari.
De Havisidedolfijn staat minder bloot aan bedreigingen dan de andere soorten uit zijn geslacht. De voornaamste bedreigingen bestaan uit vervuiling, bootverkeer en verstikking in visnetten. Soms worden ook exemplaren gevangen voor menselijke consumptie.
