Helix lutescens is een slakkensoort uit de familie van de tuinslakken (Helicidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1837 voor het eerst geldig gepubliceerd door Emil Adolf Roßmäßler.
De slakkenhuis is bolvormig met een stompe top. Het meet 27 tot 33 bij 24 tot 31 mm, zelden tot 37 mm. De vier tot vier en een halve windingen nemen snel toe, de naad is vrij. De navel is geheel of bijna geheel gesloten. De mond is zeer ovaal met een gebogen maar slechts licht verwijde mondrand. Het is wit met lippen, de binnenlip is witachtig of licht roodachtig. De behuizing is monochromatisch geelachtig witachtig tot bruingeel. Er worden echter ook vaak drie tot vijf min of meer duidelijke, smalle, iets donkerdere spiraalstrepen ontwikkeld. Het licht glanzende oppervlak heeft fijne groeilijnen en duidelijke spiraallijnen.
Het zachte lichaam van het dier is wit of grijsgeel. De kaak heeft 5 tot 6 dikkere ribben, waartussen een of twee fijnere ribben zijn gestoken. De liefdespijl is licht gebogen met een heldere kroon en vier snijkanten. Twee zijn gesplitst als kanalen.
