De malabarneushoornvogel (Anthracoceros coronatus) is een neushoornvogel die voorkomt in India en Sri Lanka. Deze neushoornvogel is nauw verwant aan de bonte neushoornvogel (A. albirostris).
Een frugivoor of fructivoor is een dier dat voornamelijk vruchten eet. Frugivoren komen veelvuldig voor in gematigde streken, maar aangezien de mee...
Een omnivoor of alleseter is een dier dat zowel plantaardig als dierlijk voedsel kan eten om te overleven.Een overwegend carnivoor dier dat ten min...
Te
TerrestrischeOviparie is het verschijnsel dat dieren zich voortplanten door middel van het leggen van eieren. Anders dan bij vivipare (levendbarende) dieren ont...
Ge
Geen migrantM
begint metDe malabarneushoornvogel is 68 cm lang, weliswaar een grote vogel, maar een relatief kleine neushoornvogel. Hij is iets kleiner dan de bonte neushoornvogel. De rug, nek en de kop zijn zwart, de buik is wit en de onderkant van de staart is soms zwart, behalve het uiteinde. In vlucht heeft de vogel zwarte vleugels met een witte rand (de toppen van de hand- en armpennen). De bovenkant van de staart is zwart. De malabarneushoornvogel heeft net als de bonte neushoornvogel een grote gele snavel en zwarte vlekken op de "hoorn" van de bovensnavel.
De malabarneushoornvogel komt voor in Midden- en Zuid-India waar hij in een paar gebieden algemeen is, maar afneemt in aantal, verder op Sri Lanka waar hij plaatselijk vrij algemeen is in beschermde bosgebieden. Het is een vogel van half open bosgebieden onder de 300 m boven de zeespiegel.
De malabarneushoornvogel foerageert voornamelijk op wilde vruchten waaronder vooral wilde vijgen. Opvallend is dat deze vogel de voor de mens giftige braaknoot kan eten.
De malabarneushoornvogel heeft erg te lijden onder vernietiging van het leefgebied door houtkap voor verzamelen van brandhout, omzetting van bos in bouwland en verstedelijking. De vogel wordt ook gevangen om in traditionele medicijnen verwerkt te worden. Daarom staat de malabarneushoornvogel als "gevoelig" op de internationale rode lijst.
