Grootbekhaai
De reuzenbekhaai of grootbekhaai (Megachasma pelagios) was een van de grootste en vreemdste vondsten uit de diepzee sinds jaren. Het eerste exemplaar werd in 1976 uit de diepten opgevist. Tegenwoordig worden zij ingedeeld in hun eigen familie, Megachasmidae, maar het is mogelijk dat zij ingedeeld horen te worden bij de Cetorhinidae.
Vl
Vleesetende dierenEen carnivoor of vleeseter is in de ecologie een willekeurig organisme dat uitsluitend dierlijk weefsel als voedsel gebruikt. Dit weefsel kan zowel...
Le
LevendbarendOvoviviparie is het verschijnsel waarbij dieren zich voortplanten door middel van eieren die in het lichaam van de moeder worden bevrucht en uitgeb...
M
begint metDeze soort heeft een effen grijze tot blauwzwarte rug en een witte buikzijde. Langs de bovenkaak loopt een witte streep. Het is een grote haai met een spelonkachtige bek vol kleine tandjes. Ze hebben lange, peddelvormige borstvinnen, twee kleine rugvinnen en een lange, bovenste staartvinlob. De lichaamslengte bedraagt maximaal 550 cm en het gewicht tot 790 kg.
De reuzenbekhaai is een zwerver en zoekt zijn leven lang, rustig heen en weer zwemmend naar voedsel. In tegenstelling tot de meeste haaien eet hij plankton en kleine diertjes, net zoals de reuzenhaai en de walvishaai. Hij zwemt door diep, donker water, duwt zijn kaken naar voren en zuigt zijn voedsel naar binnen. 's Nachts trekken veel planktondieren naar de oppervlakte, de reuzenbekhaai volgt ze tot ongeveer 15 meter onder de zeespiegel. Een opmerkelijke eigenschap van deze haai is dat het binnenste van zijn bek licht geeft, dit lokt sommige diertjes naar binnen, hij heeft ook een lichte streep aan de voorkant van zijn snuit. Door zijn weke spieren en rubberachtige vinnen is hij een matige zwemmer. Hij heeft weinig natuurlijke vijanden, uitgezonderd de orka. Voor mensen zijn ze ongevaarlijk.
