Meyers papegaai (Poicephalus meyeri) is een vogel uit de familie papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld. De vogel werd in 1827 door de Duitse vogelkundige Philipp Jakob Cretzschmar beschreven en als eerbetoon vernoemd naar zijn collega en landgenoot Bernhard Meyer. De vogel komt voor in een groot gedeelte van de binnenlanden van Afrika.
Deze papegaai is 21 tot 25 cm lang. De kop, rug, vleugels en staart zijn dofbruin gekleurd. De buik en stuit zijn turquoise groen met een waas van geel, vooral op de flanken. Op de schouder en vaak ook op de kruin is een gele vlek. De intensiteit van het groen van de onderzijde en het geel op de kruin is per ondersoort verschillend.
Deze soort komt voor in centraal en het zuidelijke deel van Centraal-Afrika. De leefgebieden zijn half open landschappen met verspreid bos, vaak in de buurt van water zoals langs rivieren. Er zijn zes ondersoorten:
Meyers papegaai heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Men veronderstelt dat de populaties stabiel in aantal zijn. Om deze reden staat de vogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
