De papoeahelmlederkop (Philemon novaeguineae) is een zangvogel uit de familie van de honingeters. Vaak wordt deze soort nog beschouwd als ondersoort van de Timorese helmlederkop: P. buceroides novaeguineae.
De Papoeahelmlederkop is 33 cm lang. Het is een grote lederkop en in Nieuw-Guinea een zeer opvallende vogel. De vogel is van onder lichtgrijs en licht gespikkeld op de borst. Van boven is hij grijsbruin en alle ondersoorten hebben een verhoogde bovensnavel, de zogenaamde "helm". De vorm van de helm verschilt per ondersoort. Net als veel ander lederkoppen heeft de vogel een naakte, zwart gekleurde huid rond het oog tot aan de snavel. Hij is achter op de kruin bevederd.
Volgens de IOC World Bird List komt deze soort alleen voor in Nieuw-Guinea en omliggende eilanden en is daardoor een typisch endemische soort. Binnen dit enorm grote verspreidingsgebied worden de volgende ondersoorten onderscheiden:
Het leefgebied van de papoeahelmlederkop is half bosgebied en vaak door de mens beïnvloed landschap van parken, tuinen en plantages. De vogel komt voor tot 1000 m, soms 1500 m boven de zeespiegel in berggebieden, maar ook dan in cultuurland.
Hij houdt zich op in boomkronen, op zoek naar nectar van bloesems maar ook insecten en andere ongewervelde dieren.
De papoeahelmlederkop heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de vogel is algemeen en plaatselijk zelfs talrijk. Daarom staat deze lederkop als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
